Holybreak - Sanktuarium Pasyjno-Maryjne w Wejherowie

Sanktuarium Pasyjno-Maryjne w Wejherowie

ul. Reformatów 19, 84-200 Wejherowo

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

Źródło: Wikimedia Commons

Kalwaria - kaplica Pałac Heroda

Źródło: Wikimedia Commons

Kaplica spotkania z Matką

Źródło: Wikimedia Commons

Kaplica Szymona Cyrenejczyka

Źródło: Wikimedia Commons

Kaplica Trzech Krzyży - wnętrze

Źródło: Wikimedia Commons

O sanktuarium:

Parafia Matki Bożej Uzdrowienia Chorych na Duszy i Ciele i św. Anny – Sanktuarium Pasyjno - Maryjne w Wejherowie – parafia i sanktuarium – z którym powiązana jest również Kalwaria Wejherowska. Kościół Matki Bożej Uzdrowienia Chorych na Duszy i Ciele i św. Anny – wzniesione w latach 1648–1650 przez Jakuba Wejhera, to jeden z najstarszych zabytków miasta. Wraz z Kalwarią Wejherowską i obrazem Matki Bożej Wejherowskiej koronowanym przez papieża Jana Pawła II, tworzy on Sanktuarium Pasyjno – Maryjne w Wejherowie. Historia W 1646 roku Jakub Wejher uczynił starania u władz zakonnych ojców franciszkanów – reformatów o sprowadzenie do osady ojców i braci zakonnych, którym pragnął zbudować klasztor. W następnym roku przybyli z Wielkopolski do dzisiejszego Wejherowa pierwsi zakonnicy, wśród nich o. Grzegorz Gdański, pierwszy gwardian wejherowskiego konwentu. Początkowo zamieszkiwali oni w prywatnych domach przy obecnej ulicy Klasztornej, a nabożeństwa odprawiali w kościele parafialnym Trójcy Świętej, wzniesionym w 1643 roku przez Jakuba Wejhera jako akt wdzięczności wojewody za cudowne ocalenie w bitwie pod Biała Smoleńską. W latach 1648–1650 Jakub Wejher zbudował franciszkanom kościół i klasztor, pierwotnie parterowy o konstrukcji ryglowej, do którego wprowadzili się oni w 1649 r. Dwa lata później odbyło się poświęcenie klasztornego kościoła pod wezwaniem św. Anny. Jesienią tego samego roku otwarto przylegającą do kościoła szkołę, która liczyła siedem oddziałów. W pierwszych klasach funkcjonowała jako szkoła elementarna, w klasach starszych miała charakter kolegium przygotowującego kandydatów do szkół wyższych – duchownych. Uczono w niej języka polskiego, niemieckiego, religii, łaciny i rachunków. Szkołę zamknięto w 1826 roku w związku z represjami władz pruskich, które prowadziły otwartą walkę z polskością i katolicyzmem – kulturkampf – dążąc także do kasaty wejherowskiego klasztoru. Pierwsza próba likwidacji klasztoru w 1829 roku spotkała się ze zdecydowanym oporem ludności kaszubskiej i w rezultacie nie doszła do skutku. Kolejną próba usunięcia z miasta franciszkanów była prawnie ogłoszona w 1834 roku kasata klasztoru. Zakonnicy pozostali jednak w mieście i pozostali faktycznymi opiekunami Kalwarii. Franciszkanie zostali wyrzuceni z klasztoru dopiero w 1867 roku, a w 1875 roku decyzją władz pruskich, zmuszeni zostali oni do opuszczenia Wejherowa. Po usunięciu z Jerozolimy Kaszubskiej ojców Franciszkanów, Kalwarią i klasztorem opiekowali się pozostali wejherowscy duszpasterze. Po kilkudziesięciu latach wygnania i niemal trzystu latach od sprowadzenia ojców franciszkanów do Wejherowa, w uroczystość św. Franciszka 4 października 1946 roku powrócili oni do miasta i na Kalwarię. Zastali w poważnym stopniu zdewastowane i ograbione z cennego wyposażenia kaplice. Przystąpili natychmiast do ich wyremontowania i uzupełnienia wyposażenia. Pod ich okiem nastąpił też rozkwit kalwaryjskiego ruchu pielgrzymkowego, którego tradycje sięgają początków miasta i który trwa nieprzerwanie do dziś. Wznowili oni także wielkopostne Drogi Krzyżowe na Kalwarii, a także rozbudowali kościół klasztorny, w którego podziemiach powstało unikatowe Muzeum Franciszkańskie z bezcennymi zbiorami. Jednym z największych osiągnięć powojennych o. franciszkanów w Wejherowie jest szerzenie kultu maryjnego, centralizowanego wokół łaskami słynącego obrazu Matki Boskiej Wejherowskiej, znajdującego się od wieków w bocznym ołtarzu kościoła klasztornego. Zwieńczeniem tych starań była koronacja obrazu Matki Bożej, której 5 czerwca 1999 roku, dokonał papież Jan Paweł II podczas mszy świętej na sopockim hipodromie. Tym samym powstało w Wejherowie sanktuarium Pasyjno – Maryjne, które jest celem licznych pielgrzymek. Kalwaria Wejherowska (kasz. Wejrowskô Kalwarëjô) – kalwaria to zespół 26 kaplic ufundowanych przez wojewodę malborskiego Jakuba Wejhera – założyciela Wejherowa, na trzech wzniesieniach noszących nazwy: Góry Oliwnej, Góry Syjon i Góry Kalwarii. Została zbudowana w latach 1649–1655. Jest ona perłą architektury sakralnej Polski Północnej i obok Kalwarii Zebrzydowskiej i Pakoskiej jest najstarszym sanktuarium Męki Pańskiej w Polsce. Wspólnie z zabudową miejską Wejherowa i zespołem pałacowo-parkowym, tworzy ona jednolity kompleks o dużych walorach krajobrazowo – przestrzennych. Jest jednym z trzech najwybitniejszych tego rodzaju założeń w Polsce. Opiekują się nią franciszkanie z wejherowskiego klasztoru św. Anny.

Czytaj więcej

Cudowny obraz: Obraz Matki Bożej Wejherowskiej-Uzdrowienia Chorych na Duszy i Ciele

Matka Boża Wejherowska – obraz Matki Boskiej znajdujący się w kościele klasztornym św. Anny u oo. franciszkanów w Wejherowie. Obraz ten przedstawia Matkę Najświętszą, która w lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, a w prawej złote berło. Twarz Maryi ma wyraziste rysy młodej, pięknej kobiety, zwróconej lekko w lewą stronę. Prawe ucho Najświętszej Panienki, ozdobionej jest złotym kolczykiem. Odsłonięte ucho sprawia wrażenie, jakby słuchała próśb wiernych. Madonna ma długie, ciemne włosy, które opadają jej na ramiona. Ubrana jest w długą pofałdowaną suknię sięgającą, aż do stóp, czerwonokarminową szatę, przewiązana w pasie złocista wstęgą. Jej dekolt okala biała, udrapowana chusta, spod której wystaje koronka od sukienki. Ramiona Maryi okrywa pofałdowany, ciemnobłękitny płaszcz. Stopy Matki Bożej depczą wijącego się na kuli ziemskiej węża, trzymającego w pysku gałązkę z jabłkiem. Obok widoczny jest złoty róg półksiężyca z ludzką twarzą. Dzieciątko Jezus podtrzymuje w swej lewej rączce błękitne jabłko królewskie ze złotym krzyżykiem i złotą opaską. W prawej natomiast trzyma czerwoną różę. Dzieciątko ubrane jest w prześwitującą, białą, cienką szatę, wykończoną czerwonym ornamentem. Na głowie Maryi i Jezusa umieszczone są złote korony, wysadzane kamieniami i małym krzyżykiem. Cudowny Obraz Matki Bożej Wejherowskiej czczony jest jako uzdrowienie chorych na duszy i ciele. Liczne wota umieszczone obok Obrazu Matki Bożej Wejherowskiej-Uzdrowienia Chorych na Duszy i Ciele, świadczą o wdzięczności wiernych za wysłuchanie ich próśb. Wejherowo nazywane jest "Kaszubską Jerozolimą", lub "Kaszubskim Lourdes". Co roku do Wejherowa podążają tłumy wiernych. W 1974 r. przed obrazem Matki Bożej Wejherowskiej w charakterze pielgrzyma modlił się Ks. Prymas Kardynał Stefan Wyszyński. Obraz Matki Bożej Wejherowskiej został ukoronowany 5 czerwca 1999 r. przez Jana Pawła II podczas spotkania na sopockim hipodromie.