Holybreak - Sanktuarium św. Stanisława B.M. w Piotrawinie

Sanktuarium św. Stanisława B.M. w Piotrawinie

Piotrawin 94, 24-335 Piotrawin

Sanktuarium Świętego

św. Stanisław ze Szczepanowa

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

Fasada frontowa z kruchtą z XIX w.

Źródło: Wikimedia Commons

Figura św. Stanisława z dzwonnicą w tle

Źródło: Wikimedia Commons

O sanktuarium:

Parafia Świętego Tomasza Apostoła i Świętego Stanisława w Piotrawinie – parafia rzymskokatolicka w Piotrawinie, należąca do archidiecezji lubelskiej i Dekanatu Opole Lubelskie. Została erygowana w 1050. Mieści się pod numerem 94. Parafię prowadzą księża diecezjalni. Istnienie parafii udokumentowane źródłowo od 1326 r., ale wg tradycji pierwsza świątynia miała tu istnieć już w XI wieku. W sposób pewny istnienie kościoła w latach 1325-1374 potwierdzają rejestry świętopietrza, jednak był to jeszcze kościół drewniany. W latach 1440-1441 wybudowano tu kościół gotycki i kaplicę z inicjatywy biskupa Zbigniewa Oleśnickiego. W 1671 w Piotrawinie istniał zespół budynków Canonicorum Collegium. Miasteczko zostało w znacznym stopniu zniszczone w czasie walk w 1944 roku. Piotrawin był od średniowiecza znanym ośrodkiem pielgrzymkowym związanym z cudem wskrzeszenia rycerza Piotra Strzemieńczyka, jakiego w 1079 roku miał tu dokonać św. Stanisław, a co opisał między latami 1230 a 1266 Wincenty z Kielczy. Według owego przekazu biskup Stanisław kupił od rycerza Piotra Strzemieńczyka wieś Piotrawin. Spadkobiercy Piotra zakwestionowali legalność nabycia dóbr. Nieprzychylny biskupowi król Bolesław Śmiały popierał spadkobierców, dlatego aby udowodnić legalność zakupu biskup Stanisław wskrzesił zmarłego Piotra, spoczywającego już ponad 2 lata w grobie, a ten zaświadczył o prawidłowym przebiegu transakcji. W związku z tym wydarzeniem na terenie Piotrawina z inicjatywy biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego zbudowano około 1440 roku Sanktuarium św. Stanisława z gotyckim kościołem i kaplicą. Kościół św. Tomasza i św. Stanisława BM z lat 1440-1441 w stylu gotyckim. W latach 1770-1772 rozpoczęto rozbudowę kościoła z inicjatywy biskupa Kajetana Sołtyka według projektu Ferdynanda Naxa, nie zakończono jej. W 1869 r. dobudowano neogotycką zakrystię i kruchtę. Podczas działań wojennych w 1915 i w 1944 roku kościół został uszkodzony. Pierwotnie kościół był pokryty dachówką ceramiczną, a nie blachą. W kościele znajdują się: tablica fundacyjna z 1440 roku w północnej ścianie upamiętniająca budowę świątyni ołtarz główny z XVIII wieku w stylu barokowym obraz z początku XVII wieku przedstawiający św. Stanisława, prowadzącego Piotra Strzemieńczyka do króla Bolesława Szczodrego rokokowa chrzcielnica z XVIII wieku głowice jońskie z lat 1770-1772 na zewnątrz kościoła, których nie zdążono wykorzystać przy rozbudowie kościoła w XVIII wieku kapa z Piotrawina. Kaplica gotycka z lat 1440-1441, przebudowana w 1858 roku. Zbudowana nad grobem wskrzeszonego rycerza Piotra, fundacji biskupa Zbigniewa Oleśnickiego. Portale w kaplicy są datowane na rok 1640 – ufundował je Szymon Kołucki, prepozyt gnieźnieński, kustosz płocki, kanonik krakowski i rektor piotrawiński. Kaplica przebudowana między 1620-1640 rokiem (zmiana kształtu dachu, likwidacja szczytów, budowa portali), remontowana w 1798 i w 1858, gdy ją regotycyzowano podwyższając ściany, wymieniając sklepienia i przywracając dwuspadowy dach i szczyty dzwonnica późnobarokowa z 1791 roku, przykryta jest dachem w typie krakowskim.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: