Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Sulisławicach
Sulisławice 91, 27-670 Łoniów
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
6
O sanktuarium:
Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Misericordia Domini, kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Sulisławicach – rzymskokatolickie sanktuarium maryjne diecezji sandomierskiej, będące siedzibą parafii pw. Narodzenia NMP w dekanacie Koprzywnica.
Sanktuarium, pozostające pod opieką księży zmartwychwstańców, jest miejscem lokalnych pielgrzymek (m.in.: z Połańca, Staszowa, Tarnobrzega) oraz leży na odnodze Małopolskiej Drogi św. Jakuba (odcinek z Tarnobrzega do Rybnicy).
Historia
Kościół wybudowano w XIX wieku (1871–1888) tuż obok starego kościoła z XII/XIII wieku. Oba kościoły wraz z dzwonnicą tworzą zabytkowy kompleks budynków sakralnych otoczony murowanym ogrodzeniem, do którego przylega, również zabytkowy, cmentarz parafialny.
Obecna świątynia zbudowana jest w stylu angielskiego neogotyku. W główny ołtarz wykonany z piaskowca wkomponowano cudowny obraz Matki Bożej Bolesnej - Misericordia Domini, pochodzący z ok. 1450 r. Dwa witraże w prezbiterium pochodzą z 1912 r.
Cudowny obraz:
Obraz Matki Bożej Bolesnej w Sulisławicach

Ten słynny wizerunek jest wieczkiem bursy podróżnej (drewnianej skrzyneczki na naczynia liturgiczne), której używał kapelan podczas mszy polowych, wizyt u chorych i rannych na polach bitewnych. Proboszcz Gryziewicz umieścił go na ołtarzu, u stóp starej figury Bogurodzicy, którą od dawna uważano za łaskami słynącą. Początkowo więc łączono doznane łaski z tymi dwoma dziełami sztuki, ale stopniowo nowy obraz przejmował niejako funkcję cudowności. Sława jego coraz szerzej rozchodziła się po ziemi sandomierskiej. W 1655 r. bez zgody władz kościelnych wikariusz sulisławski ks. Lenczowski podczas odpustu ogłosił obraz cudownym i umieścił go w głównym ołtarzu. Zaczął się w ten sposób, trwający do dziś wielki kult Matki Boskiej Bolesnej. Kolejne łaski, cuda doznawane za pośrednictwem modlitw do Matki Jezusa wzmacniały sławę i siłę obrazu. Skłoniło to władze kościelne do zajęcia się sprawą. Do Sulisławic w 1658 r. zjechała specjalna komisja wysłana przez biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego, która przesłuchała 40 świadków cudów – łask, uzdrowień, niezwykłej boskiej pomocy podczas najazdu Szwedów. Mając tak dużo dowodów bp Trzebicki wydał rok później dekret potwierdzający kult Matki Boskiej w sulisławskim obrazie. To oficjalne uznanie dodatkowo wzmocniło sławę tego miejsca, do którego ściągało mnóstwo pielgrzymów, a Sulisławice stały się w staropolskich czasach czołowym Sanktuarium Maryjnym w tej części Polski, a bezsprzecznie pierwszym w ziemi sandomierskiej. Od XVII w. obraz pokryty został sukienkami metalowymi. Okolice pięknych, zdobnych ram pokryły się gęsto wotami. Sława,,Sandomierskiej Częstochowy” doprowadziła wreszcie do koronacji, która odbyła się latem 1913 r. Była to zapewne największa uroczystość religijna w dziejach tej ziemi. Niestety te cenne atrybuty cudowności obrazu zostały zrabowane w nocy z 14 na 15 kwietnia 1940 r. podczas kradzieży obrazu, który na szczęście rabusie porzucili na miejscu przestępstwa. W 1951 r. obsługę duszpasterską w sulisławickim sanktuarium przejmują i do dzisiaj sprawują księża Zmartwychwstańcy. 7 lipca 1991 r. następuje powtórna koronacja obrazu. Korony zaprojektowane przez Janusza Gawłowskiego poświęcił w czerwcu podczas wizyty w Radomiu papież Jan Paweł II. Aktu koronacji dokonał nuncjusz apostolski w Polsce arcybiskup Edward Kowalczyk (źródło: sulislawice.pl).
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
Odpust parafialny za 131 dni
poniedziałek, 8 września 2025