Holybreak - Sanktuarium św. Józefa Oblubieńca Matki Bożej w Świdnicy

Sanktuarium św. Józefa Oblubieńca Matki Bożej w Świdnicy

ul. Kotlarska 19, 58-100 Świdnica

Sanktuarium Świętego

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Kościół zbudowano pierwotnie jako klasztorny dla sióstr urszulanek, które od 1700 r. przebywały w Świdnicy i zajmowały się nauczaniem dziewcząt. W latach 1711-1739 wykupiły one kilka kamienic mieszczańskich przy ul. Kotlarskiej, w miejsce których wznoszono od roku 1731 szkołę, kościół, klasztor i od 1831 r. przy ul. Budowlanej 8 – domek dla księdza kapelana. Budynki te były później wielokrotnie rozbudowywane. Kamień węgielny pod budowę kościoła wmurowano 1 października 1754 r. Projektantem kościoła był najprawdopodobniej zespół architektów krzeszowskich kierowany przez tamtejszego opata cystersów Benedykta Seidla. Budowę wykonywał Wacław Mattausch. Gotowy kościół poświęcił 19 czerwca 1766 r. jeden z jezuitów świdnickich, a konsekrował go uroczyście 12 lipca 1772 r. biskup pomocniczy wrocławski Maurycy von Strachwitz. Kościół pw. św. Józefa zbudowany jest w stylu późnego baroku. Ma on kształt wydłużonego prostokąta, wewnątrz zaś – zarys owalny. Elipsoidalne sklepienie, gzyms i wnęki w ścianach upiększają wnętrze świątyni. Nawę oświetla pięć okien, trzy z nich umieszczone są w prezbiterium. U góry jednego z okien lewej strony nawy dostrzec możemy datę „27 I – 7 II 1981” upamiętniającą strajk głodowy rolników z „Solidarności Chłopskiej Ziemi Wałbrzyskiej”, który odbył się w pomieszczeniach przykościelnych. Jest to budowla barokowa, jednonawowa o eliptycznym wnętrzu rozrzeźbionym licznymi pilastrami i zwieńczonym bogato profilowanym gzymsem. Do kościoła bezpośrednio przylega barokowa kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej. Uroku świątyni dodaje rokokowe wyposażenie wnętrza, ołtarz główny, umieszczone we wnękach ołtarze boczne, ambona, złocone balustrady chóru zakonnic i prospekt organowy. Na ścianach znajdują się liczne zabytkowe obrazy z wkomponowanymi 14 stacjami drogi krzyżowej. Barokową elewację kościoła akcentuje kamienny portal, zwieńczony figurami św. Józefa, św. Augustyna i św. Urszuli. W attyce umieszczono rzeźby św. Floriana i św. Wolfganga. Ołtarz główny pochodzi z 1781 r. centralną jego część stanowi obraz św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus i klęczące postacie: św. Anieli Merici, założycielki Zgromadzenia Urszulanek, oraz św. Augustyna. Obok obrazu znajdują się dwie rzeźbione figury: św. Urszuli i św. Karola Boromeusza. Oba boczne ołtarze wykonane zostały w r. 1900 w warsztacie rzeźbiarza Franciszka Thamma z Lądka Zdroju. Po lewej jest ołtarz poświęcony Sercu Jezusowemu, a po prawej – Matce Boskiej Różańcowej z figurą wykonaną przez rzeźbiarza Augusta Wittiga z Nowej Rudy. Na uwagę zasługują bogato rzeźbione antepedia (ozdobne osłony przedniej części ołtarza) z Barankiem Bożym i pelikanem, symbolami Chrystusa. Znajdująca się po lewej stronie nawy piękna rokokowa ambona ufundowana została około 1780 r. przez opata krzeszowskiego Placyda Montferinga i prawdopodobnie jego herb widzimy na jej górnej części. źródło: swidnica.paulini.pl

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: