Sanktuarium Męki Pańskiej (Święte Schody) w Górze
Zielona 23, 56-200 Góra
Sanktuarium Pańskie
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
 1
O sanktuarium:
Nie wiadomo, kiedy powstał kościół Bożego Ciała. Wieść ludowa z XVII w. mówiła, że to był dar bogatego Głogowa, co jest mało prawdopodobne. Domniemywano, że fundatorką kościoła była księżna cieszyńska Małgorzata (zmarła w 1480 r.), choć raczej tylko go obdarowała tak jak kościół św. Katarzyny. Początki kościoła Bożego Ciała należy wiązać z powstaniem szpitala z kaplicą, co miało związek z rozwojem kultu Hostii Świętej. Średniowieczny szpital to bardziej przytułek niż instytucja medyczna. Być może ta świątynia powstała przed 1375 rokiem. W XIV w. Góra już posiadała szpital z kościołem św. Mikołaja, leżący poza bramą głogowską. Pierwsza o nim wzmianka pochodzi z 1359 r. Zapewne więc z drugiej strony miasta – za bramą polską – była usytuowana podobna budowla pełniąca funkcję przytułku. Pod koniec XV w. kościół Bożego Ciała wymagał naprawy. Ówczesnemu proboszczowi w Rzymie udało się uzyskać odpusty w 1493 r. Obecny kształt kościół (bez „Świętych Schodów”) uzyskał na początku XVI w. Rok 1538 był datą końcową tej fazy budowy późnogotyckiej świątyni. Powstała ona na miejscu wcześniejszego kościoła. Reformacja do Góry dotarła w 1528 r. Ewangelicy przejmowali kościoły katolickie i adaptowali do swych potrzeb. Nie wiemy, kiedy zawładnęli kościołem Bożego Ciała (druga połowa XVI w. i pierwsza połowa XVII w.), i nie wiemy, kiedy zwrócili go katolikom. Ze sprawozdania powizytacyjnego z 1687/88 dowiadujemy się, że kościół był murowany z 11 oknami, nakryty dachem z dachówek, a w drewnianej wieży wisał dzwon. Posadzka ceglana. Strop wspierał się na trzech kolumnach, przy których wisiały: krucyfiks, figura św. Walentego oraz grupa Ukrzyżowania złożona z Chrystusa Ukrzyżowanego, Marii i św. Jana. Znajdowały się trzy murowane ołtarze, z tego prawy poświęcony Matce Boskiej Bolesnej, lewy – św. Jerzemu. Odnotowano, że odbywały się procesje do kościoła, m.in. w niedzielę w czasie oktawy Bożego Ciała. Z kolei w 1722 r. wewnątrz świątyni znajdowały się ołtarze: główny poświęcony Wniebowzięciu Najświętszej Marii Panny, prawy – św. Hieronimowi, lewy – św. Wawrzyńcowi, ponadto ambona i chór bez organów. W latach 1690–1694 powstało drewniane kolebkowe sklepienie z barokowymi malowidłami (polichromia). Umieszczone tu kompozycje to Arka Przymierza w świątyni Salomona, Ostatnia Wieczerza i najbliżej ołtarza hołd pięciu kontynentów. W latach 1695–1705 wybudowano „Święte Schody” o 28 stopniach dzięki staraniom Jerzego Aleksa Abara, proboszcza górowskiego w latach 1695–1721. Powstały na wzór rzymskich znajdujących się obecnie w kaplicy papieskiej „Sancta Sanctorum” obok bazyliki św. Jana na Lateranie. Umieszczenie poręczy wskazuje, że wierni wchodzili na kolanach. Na czternastym stopniu umieszczono niewielki oszklony otwór do przechowywania relikwii. Schody prowadzą do kaplicy przed obraz „Ecce Homo”, nazywany ołtarzem Piłata. Ściany i sklepienia klatki schodowej „Świętych Schodów” pokrywają malowidła ze scenami ze Starego Testamentu nawiązującymi do życia Chrystusa. Ściany kaplicy zawierają obrazy Męki Pańskiej – Biczowanie, Chrystus niosący krzyż, Chrystus przed Kajfaszem, Jezus przygotowywany na śmierć, płaczące kobiety Jerozolimy i uczonych w piśmie, skazujących Chrystusa. Stąd prowadzą w dół schody do komory grobowej (źródło: gora-katarzyna.pl/historia-parafii/kosciol-bozego-ciala-i-swiete-schody).
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
Odpust parafialny za 30 dni
piątek, 30 maja 2025