Sanktuarium Świętego Pantaleona (Borgo)
83025 Borgo
Sanktuarium Świętego
Święty
Pantaleon
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
O sanktuarium:
Sanktuarium San Pantaleone to miejsce kultu katolickiego o formach neoklasycznych, położone w pobliżu zamku nad miastem Borgo, wioską Montoro Inferiore, w prowincji Avellino.
Pierwotne miejsce kultu powstało w czasach średniowiecznych; najstarsze świadectwo jego istnienia datuje się na rok 1282, kiedy to wspominano o nim w niektórych dokumentach zgromadzonych później w archiwach historycznych Montevergine.
W 1480 roku kościół został podniesiony do rangi samodzielnej siedziby parafialnej.
W kolejnych wiekach budowla popadała w ruinę, aż w 1712 r. popadła w ruinę. W 1843 r. parafia została również zlikwidowana i połączona z parafią San Leucio, której siedzibą był parafialny kościół wiejski.
Po I wojnie światowej zdecydowano się na budowę dużego sanktuarium, którego konstrukcje ukończono przed wybuchem II wojny światowej; wnętrza bogato zdobiono w 1950 r., kiedy to prowadzono także prace nad reorganizacją prezbiterium i restauracją elewacji.
W 1986 roku do kościoła przeniesiono część relikwii św. Pantaleona, ofiarowanych przez stolicę apostolską arcybiskupa metropolity Benevento.
Kościół rozwija się na planie jednonawowym, z wejściem od północnego zachodu i apsydalnym prezbiterium od południowego wschodu.
Symetryczną fasadę dwuspadową, całkowicie otynkowaną, poprzedza portyk z trzema okrągłymi łukami wspartymi na kolumnach doryckich, zwieńczony trójkątnym frontonem; pośrodku duży portal wejściowy o obniżonym łuku, ograniczony profilowaną ramą, powyżej zaś duże okno o podobnych kształtach; U szczytu znajduje się trójkątny fronton, wsparty na dwóch pilastrach na końcach, zawierający pośrodku okulus.
Po lewej stronie, oddzielona od kościoła, na trzech poziomach wznosi się dzwonnica, częściowo obita kamieniem.
Wewnątrz nawa, przykryta płaskim stropem ozdobionym kasetonami, poprzecinana jest bocznie szeregiem pilastrów podtrzymujących obwodowy gzyms. Prezbiterium, lekko podwyższone, poprzedzone jest łukiem triumfalnym; w sali apsydalnej, zwieńczonej półkolistą misą, mieści się metalowy ołtarz główny, dodany około 1985 roku.
W kościele zachowały się cenne dzieła, w tym etapy Via del calvario di San Pantaleone z końca XIX wieku i posąg San Pantaleone, podarowany w 1904 roku przez Stanislao Ricciardelli.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
