Sanktuarium Madonna delle Grazie (Amalfi)
Via Castello, 84011 Pogerola
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Madonna delle Grazie (Amalfi)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonna delle Grazie to sanktuarium znajdujące się w Amalfi, w wiosce Pogerola.
Sanktuarium zbudowano w 1539 r. na polecenie mieszkańców Pogeroli, w szczególności rodziny Bonito, w podziękowaniu za ustanie epidemii dżumy z 1528 r., która spowodowała liczne ofiary we wsi; Jednakże powstanie sanktuarium wraz z bractwem o tej samej nazwie datuje się na 25 sierpnia 1519 roku z woli biskupa Girolamo Planca.
W XVIII w. prawdopodobnie został on powiększony, poprzez rozbiórkę apsydy i budowę transeptu; nawet w XX wieku był kilkakrotnie przebudowywany, z przebudową dzwonnicy w 1949 r., dachu w 1950 r. i fasady w 1984 r., a także generalną reorganizacją w 1999 r.
Sanktuarium znajduje się na głównym placu Pogeroli; fasada w kolorze biało-ochrowym ma w dolnym rejestrze okrągły łuk prowadzący do pronaosu, a w górnym owal z freskiem o tematyce maryjnej w środku: kończy się chatą o podwójnym spadku. Pronaos posiada sklepienie krzyżowe, w tylnej ścianie znajduje się portal wejściowy do sanktuarium, natomiast po prawej stronie wejście do kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP; lewa ściana jest otwarta na ulicę, ale chroniona bramą.
Za wejściem znajduje się rodzaj przedsionka ze sklepieniami kolebkowymi, podtrzymujący chór, którego balustrada wykonana jest z dekorowanego drewna. Wewnętrznie budowla ma układ krzyża łacińskiego, jest jednonawowa z dwoma sklepieniami krzyżowymi: w dolnej części, oddzielone od nawy łukiem triumfalnym, znajduje się prezbiterium na rzucie kwadratu z pełnołukową kopułą, natomiast ramiona transept jest płaski, prostokątny i sklepiony kolebkowo; podłoga jest z terakoty. Wzdłuż nawy po obu stronach znajdują się kaplice: po lewej stronie obraz Archanioł Rafał uzdrawiający Tobiasza ze ślepoty ze szkoły Bernardo Cavallino, po prawej obraz Śmierć św. Józefa autorstwa ucznia Francesco Solimeny. W prezbiterium, na przedsoborowym marmurowym ołtarzu, znajduje się XVII-wieczny tryptyk Dziewica z Dzieciątkiem pomiędzy świętymi Andrzejem i Gaetano, zwieńczony innym obrazem Nawiedzenie Maryi. W tym samym pomieszczeniu, w kapliczce, przechowywana jest drewniana figura Madonny delle Grazie z XV wieku: osobliwością jest to, że w jej piersi osadzony jest kamień, na który według tradycji spadła kropla mleka Maryi gdy karmiła piersią Jezusa podczas ucieczki do Egiptu; mówi się, że 14 sierpnia roku pod koniec XVI wieku zaczęły bić dzwony, aby uczcić tę uroczystość, a ludzie zebrali się, aby być świadkami cudu wypłynięcia dużej ilości mleka z piersi posągu. Z lewej strony transeptu wejście do zakrystii o kształcie trapezu, ze sklepieniem pawilonowym: wewnątrz znajduje się urna pochówkowa.
Usytuowana na skale dzwonnica wznosi się o pięć poziomów i kończy iglicą: pierwsze trzy kondygnacje mają plan kwadratu, dwie ostatnie ośmioboku; ponadto na trzecim i czwartym poziomie otwory są oknami jednolancetowymi, na piątym mają kształt okrągły.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
