Holybreak - Sanktuarium Praskiego Dzieciątka Jezus (Arenzano)

Sanktuarium Praskiego Dzieciątka Jezus (Arenzano)

Via Guglielmo Marconi, 16011 Arenzano

Sanktuarium Pańskie

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Sanktuarium Dzieciątka Jezus w Pradze jest katolickim miejscem kultu położonym w gminie Arenzano, przy via Guglielmo Marconi, w prowincji metropolii Genua. Położone na wzgórzu w otwartym terenie, niedaleko centrum miasta, z szeroką panoramą miasta i otaczających go gór, sanktuarium wchodzi w skład parafii Świętych Nazario i Celso wikariatu Pra'-Voltri-Arenzano archidiecezji Genui. Sanktuarium, pierwsze we Włoszech poświęcone Dzieciątku Jezus, zostało założone w 1905 roku przez zakon Karmelitów Bosych. Praski kult Dzieciątka Jezus szerzył o. Cyryl z Karmelu w następstwie rzekomych cudownych wydarzeń, a pierwszy obraz przedstawiający Dzieciątko Jezus pojawił się w Pradze – od którego zatem wzięło swoją nazwę geograficzną – po raz pierwszy w 1628 roku. W rzeczywistości propozycja założenia nowego budynku klasztornego w Arenzano została podjęta już w XVII wieku, aby spełnić prośbę pielgrzymów o utworzenie ośrodka wsparcia wśród innych miejsc kultu na Riwierze Ponetyńskiej i klasztorów genueńskich. Na budowę nowego klasztoru trzeba było czekać prawie trzy wieki później i dopiero w 1889 roku ks. Leopoldo Beccaro mógł nazwać obiekt klasztorny imieniem Św. Teresy od Jezusa. Za zgodą wspólnoty, 25 września 1900 roku o. Giovanni della Croce – przeor zakonu Karmelitów Bosych w Arenzano – umieścił niewielki obraz przedstawiający Praskie Dzieciątko pod figurą Madonny del Carmine znajdującą się we wnętrzu kościoła św. kościół w klasztorze. Kilka lat później obraz został zastąpiony posągiem podarowanym przez markizę Delfinę Gavotti z Savony i pobłogosławionym przez tego samego przeora Giovanniego della Croce w dniu 2 czerwca 1902 roku. W latach 1903-1904 papież Pius Prace rozpoczęto w 1904 roku według projektu inżyniera Camogli, inspirowanego stylem włoskiego renesansu; w 1908 r., po zakończeniu prac, można było uroczyście otworzyć nowy kościół. W dniu 7 września 1924 roku figura Dzieciątka Jezus została uroczyście ukoronowana, zgodnie ze specjalnym dekretem Kapituły Watykańskiej, przez kardynała Rafaela Merry del Val koroną pobłogosławioną przez papieża Piusa, oficjalna konsekracja, która miała miejsce w 1928 roku przez prałata pomocniczego Giacomo De Amicis biskup Genui. Decyzja o nowej rozbudowie została podjęta w 1962 r., w związku ze stale rosnącym napływem pielgrzymów i gości, a już w 1966 r. prace związane z rozbudową można było uznać za zakończone. Prace polegały na wstawieniu dwóch transeptów pomiędzy absydą a nawą główną. W dniu nowej inauguracji obecny był także arcybiskup Pragi, obok innych władz cywilnych i religijnych, kardynał Josef Beran. Bryła kościoła ma kształt krzyża łacińskiego, a do wykonania fasady wykorzystano polichromowany marmur, uzupełniony dużą rozetą. Na placu przed sanktuarium znajduje się wysoka marmurowa kolumna, na której szczycie umieszczono złotą statuę przedstawiającą Dzieciątko Jezus z Pragi. Podobizna ta upamiętnia uroczystą koronację drewnianego posągu, która odbyła się w 1924 roku i obecnie znajduje się wewnątrz kościoła. Wnętrzu towarzyszą liczne ceramiki autorstwa artysty Angelo Bianciniego, a także duża liczba wotów składanych zgodnie z przekonaniami religijnymi za otrzymane łaski. Wśród rzeźb znajdują się posągi rzeźbiarza Guido Gallettiego, przedstawiające św. Józefa i Marię Pannę oraz majolikowa szopka autorstwa Eliseo Salino, znajdująca się w jaskini pod sanktuarium. Wśród scen ukazanych w szopce znajdują się epizody z życia Maryi – jak Zaślubiny i Spotkanie ze św. Elżbietą – oraz inne z życia Jezusa, jak narodziny i dzieciństwo u boku św. Józefa. W kościele znajdują się organy Mascioni opus 621, zbudowane w 1947 r. i powiększone w 1966 r. przez tę samą firmę, w 2008 r. przez braci Marin; z przekładnią elektryczną, ma 47 rejestrów na trzech ręcznych i pedałowych oraz 2803 piszczałki. W obszarze absydy nad organami znajduje się obraz malarza Vadese Renzo Bonfiglio (1897-1985) wykonany w 1965 r. Ludzkość w potrzebie u stóp Dzieciątka Jezus. Wśród publiczności rozpoznawalni są Jan XXIII, doktor Schweitzer, aktor Gino Cervi i Fra Tarcisio, którzy tak wiele zrobili dla sanktuarium.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: