Katedra Nostra Signora dell'Orto (Chiavari)
Via Fortunato Vinelli, 16043 Chiavari
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
O sanktuarium:
Katedra Nostra Signora dell'Orto to katolickie miejsce kultu położone w gminie Chiavari, przy Piazza Nostra Signora dell'Orto, w metropolii Genua.
Siedziba biskupia diecezji Chiavari, jest także sanktuarium maryjnym i siedzibą parafii o tej samej nazwie w wikariacie Chiavari-Lavagna.
27 listopada 1904 roku papież Pius X podniósł ją do rangi bazyliki mniejszej.
Kościół wzniesiono po cudownym objawieniu Najświętszej Marii Panny, które według tradycji miało miejsce 2 lipca 1610 roku na terenie, gdzie kiedyś znajdowały się ogrody warzywne – od których wywodzi się nazwa Madonna dell'Orto – współobywatele Sebastiano Descalzo. W miejscu objawień znajdował się już pylon przedstawiający Madonnę ze świętymi Sebastiano i Rocco, wzniesiony przez mieszkańców Chiavaro w celu odparcia zarazy, która nawiedziła cytadelę w latach 1493 i 1528.
Podjęto więc decyzję o budowie nowej świątyni sakralnej w pobliżu starożytnego pylonu, wkładając pierwszy kamień 1 lipca 1613 roku. Prace budowlane zakończono dwadzieścia lat później, w 1633 roku. Budynek przekazano karmelitom pod opiekę Karmelitów Bosych, którzy musiał odejść od kościoła w 1797 r. w związku ze zniesieniem zakonów przez Napoleona Bonaparte po proklamowaniu Republiki Liguryjskiej. W 1892 roku, po utworzeniu nowej diecezji Chiavari, sanktuarium maryjne zostało podniesione do rangi katedry przez papieża Leona XIII. Dwa lata później, w 1894 r., kościół został konsekrowany przez prałata Fortunato Vinelli, pierwszego biskupa Chiavari.
Między XIX a XX wiekiem przeszedł znaczące zmiany architektoniczne, takie jak budowa trzech naw, potężnych pronaosów i nowych fresków wewnątrz. Pobliski klasztor służył jako obecna biblioteka diecezjalna i siedziba szkoły religijnej. Oficjalna inauguracja nowej katedry odbyła się 3 lipca 1907 roku, trzy lata po poświęceniu jej bazylice.
W 2016 roku podjęto działania mające na celu udostępnienie ruchu pieszego na cmentarzu, wykładając go kostką brukową.
Główne święta i rocznice przypadają głównie 2 i 3 lipca, w rocznicę objawień maryjnych oraz 17 stycznia, w święto św. Antoniego Opata. Współpatronami są św. Sebastian 20 stycznia i św. Roko 16 sierpnia.
Hymn Matki Bożej Ogrodowej, zatytułowany O clemente pietosa Regina, został skomponowany i oprawiony w muzykę przez nauczyciela i księdza Giovanniego Battistę Campodonico.
Dwuspadową fasadę katedry poprzedzają heksastylowe pronaos wsparte na gładkich kolumnach korynckich.
Został zaprojektowany i wykonany przez modeńskiego architekta Luigiego Polettiego w 1836 roku, czerpiąc inspirację z modelu Panteonu w Rzymie. Prace budowlane trwały od 1841 do 1907 roku.
Budowlę w stylu neoklasycystycznym zbudowano przy użyciu białego marmuru jako materiału i podzielono ją na osiem kolumn korynckich. Elewację ukończono w 1938 roku poprzez umieszczenie pięciu marmurowych paneli w płaskorzeźbie przedstawiającej epizody z życia Matki Boskiej, stworzonej przez rzeźbiarza Rodolfo Castagnino według projektu architekta Luigiego Daneriego.
Dzwonnica stoi w obszarze absydy i zawiera koncert ośmiu dzwonów w tonacji B2-dur, odlanych przez mediolańską odlewnię braci Barigozzi, z wyjątkiem najmniejszego, odlanego przez odlewnię Filippi di Chiari.
Kopuła jest w typowym stylu liguryjskim z „latarnią” na szczycie.
Wnętrze katedry ma plan krzyża łacińskiego i jest podzielone na trzy nawy dwoma rzędami okrągłych łuków wspartych na czworokątnych filarach. Rejs przykryty jest kopułą.
Wewnątrz znajdują się liczne dzieła sztuki o ogromnym znaczeniu i wartości artystycznej, jak chociażby ołtarz główny z 1627 roku – dzieło architekta Ferrandino – czy XVII-wieczny chór z pobliskiego kościoła San Francesco. Ponadto znajdują się tam drewniane grupy autorstwa słynnego rzeźbiarza Antona Marii Maragliano, ołtarz głównego ołtarza autorstwa Benedetta Borzone.
Do cennych zachowanych fresków należy ten ze sklepienia przedstawiający objawienie maryjne z 1610 r., znajdujący się w tle starożytnej cytadeli Chiavari, namalowany przez Carlo Barattę w 1805 r. Są też inne freski Francesco Gandolfiego z 1868 r. i inne obrazy autorstwa Z tego samego okresu pochodzi Giovanni Coppola. Ambona, marmury i sztukaterie trzech naw są dziełem Ludovico Pogliaghiego i wykonano je w latach 1909–1910. Dwa duże okna absydy, przedstawiające św. Sebastiana i św. Rocha, powstały w 1928 r. na podstawie rysunków samego Pogliaghiego , autorstwa Costante Panigati, dyrektora artystycznego firmy Luigi Fontana & C. z Mediolanu.
Organy katedralne zostały zbudowane w 1969 roku przez braci Marin. Posiada trzy korpusy organowe, wyposażone w napęd elektryczny: jeden w absydzie, ukryty przy ołtarzu głównym, drugi (Eco) w kopule i trzeci w kontrefasadzie, nad portalem centralnym. Instrument posiada trzy klawiatury po 61 nut każda i wklęsły promieniowy pedał z 32 nutami
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: