Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny z Ariadello (Soresina)
Ciclovia delle Città Murate, 26015 Soresina
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny z Ariadello (Soresina)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny w Ariadello to miejsce kultu maryjnego znajdujące się w Soresinie.
Sanktuarium położone jest na otwartej przestrzeni, około 3 km od historycznego centrum Soresina, prawie na granicy z gminą Genivolta. Można do niego dotrzeć kampereccia odchodzącą od SP CR84 Soresina-Genivolta lub podążając ścieżką rowerową Walled Cities. Jest częścią parku Ariadello i Valle dei Navigli.
W tym miejscu około 1640 r. istniał portyk, pod którym namalowano obraz wotywny z Madonną z Dzieciątkiem Jezus, który cieszył się pobożnością wielu wiernych i uznawany był za cudowny. W maju odwiedził to miejsce feudalny władca Soresiny, markiz Giovanni Battista Barbò i jego żona Eleonora w towarzystwie dzieci. Jedna z nich była głucha i niema: ówczesne kroniki milczą na temat jej imienia, ale analizując drzewo genealogiczne mogła to być Teresa Gertruda, czwarta córka urodzona w 1632 r. Młoda kobieta podchodząc do obrazu nabyła słuch i mowę poprzez wymówienie imienia Dziewicy.
Władze kościelne, w szczególności biskup Cremony Francesco Visconti, w obawie przed epizodami fanatyzmu, nakazały zasłonić wizerunek Matki Boskiej i ogrodzić portyk i przez kilka lat nie zezwalały na wznoszenie obiektów sakralnych.
Znany jest jednak akt z 26 września 1663 roku, w którym kapitan Pietro Maria Barbò, brat markiza Giovanniego Battisty, zamierzał ustanowić benefis na rzecz kościoła. Sam markiz, gdy został wdowcem, został księdzem i choć żaden dokument tego nie potwierdza, nie można a priori wykluczyć, że sam pozostawił majątek lub pieniądze na budowę.
Wmurowanie pierwszego kamienia datowane jest na 21 stycznia 1664 r., a prace trwały dwa lata. Błogosławieństwo dokonane przez proboszcza parafii Soresina Don Orazio Malossi odbyło się 30 maja 1666 roku.
Powstała w tych latach fabryka zebrała wystarczającą ilość pieniędzy na wzniesienie nowych ołtarzy, także dzięki zainteresowaniu szlachcianki Elisabetty Cattaneo, wdowy po Pietrze Marii Barbò, która w 1663 roku przekazała dobra na ołtarz mniejszy poświęcony Nawiedzeniu Maryi Św. Elżbieta.
W 1670 r. do prawej strony kościoła dobudowano portyk, a cztery lata później gmina Soresina podarowała przyległy grunt pod budowę zakrystii i domu dozorcy.
Następnie, aby zarządzać licznymi dobrodziejstwami ofiarowanymi sanktuarium, utworzono Regencję.
W 1817 r. sanktuarium służyło jako szpital dla chorych na tyfus wybroczynowy: być może przy tej okazji zaginęło wiele wotów; spośród istniejących do dziś najstarszy nosi datę 1611 r.
Około 1880 r. wystrój wnętrz został częściowo zmieniony przez dekoratorów Zanni (ojciec i syn); w 1912 r. pracowała nad nim także firma Allodi z Cremony. W pierwszej połowie XX wieku malarz Giovanni Battista Galizzi został wezwany do przemalowania medalu na sklepieniu.
Uszkodzenia powstały w wyniku infiltracji wody w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku i wymagały gruntownej renowacji.
W 2016 roku odmalowano elewację i boczną loggię w oparciu o oryginalną kolorystykę, uzyskaną metodą stratygrafii.
Fasada kościoła, zwrócona w stronę południa, podzielona jest czterema wysokimi pilastrami jońskimi na filarach. Pilastry podtrzymują trójkątny szczyt. Elewację charakteryzują prostokątne lustra, wszystkie zaślepione oprócz jednego, służące jako okno doświetlające wnętrze. Portal wejściowy o ościeżu mieszanym poprzedzony jest kutą bramą.
Fasadę łączy spirala z bocznym portykiem, pod którym odczytano dwa nagrobki. Pierwsza brzmi:
«To drogie Sanktuarium, zniszczone przez wezbrane wody, zostało odrestaurowane przez Soresines Pietà w 1962 roku. Bracia Erminio Martire Giovanni Caffi hojnie ofiarowali kwotę 500 000 funtów, sprzedając pobliską farmę Paradiso Ku pamięci i jako przykład Zestaw Fabriceria»
Drugi nagrobek:
«Pamięci Dziesięciu. E. de Stefani17a Odebranie poległych na Morzu Egejskim 1943 1993A.N.F. Soresina»
U dołu wisi niedawno wykonana Madonna malowana na szkle.
Wnętrze jest jednosalowe, z dwiema bocznymi kaplicami poświęconymi San Fermo i Nawiedzeniu Maryi św. Elżbiety.
Medal na sklepieniu, wykonany przez Giovanniego Battistę Galizzi, przedstawia Madonnę z Ariadello z miastem Soresina u jej stóp.
W barokowym ołtarzu znajduje się fresk, pochodzący prawdopodobnie z XVI wieku, przedstawiający sakralny obraz Madonny z Ariadello z Dzieciątkiem. Bardzo misterny ołtarz scagliola nie ma przypisania: jest to prawdopodobnie dzieło artystów pracujących w okolicach Soresiny w XVII wieku.
Na ścianach wiszą także cztery anonimowe malowidła, prawdopodobnie pochodzące ze szkoły kremońskiej z drugiej połowy XVII w.; reprezentują członków rodziny Barbò w adoracji przed Madonną z Ariadello.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
