Sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe (Santo Stefano d'Aveto)
Santo Stefano d'Aveto
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
4
Sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe (Santo Stefano d'Aveto)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonny z Guadalupe – dawniej kościół protomęczennika Santo Stefano – to katolickie miejsce kultu położone w gminie Santo Stefano d'Aveto, w metropolii Genua. Kościół, jedyne we Włoszech sanktuarium poświęcone Matce Bożej z Guadalupe, jest siedzibą parafii Santo Stefano protomartire i jest archiprezbiterem wikariatu Bobbio-Alta Val Trebbia-Aveto-Oltrepenice diecezji Piacenza-Bobbio.
Erekcja kościoła jako parafii nastąpiła w 1315 roku za panowania rodu Doria. Według źródeł historycznych kult religijny Matki Bożej z Guadalupe dotarł do Włoch za sprawą ojców jezuitów. Lokalna tradycja głosi, że w 1802 roku młody człowiek z Santo Stefano d'Aveto – Antonio Domenico Rossi – uczeń jezuickiego instytutu w Piacenza, wrócił do rodzinnego miasta, przywożąc ze sobą obraz przedstawiający Madonnę z Guadalupe; obraz namalowany został na płycie miedzianej i oprawiony w małą ramkę.
W związku z tym obraz Matki Boskiej, za zgodą miejscowego proboszcza, został wystawiony w pomieszczeniach kościoła parafialnego w celu oddania czci wiernym. Kult obrazu wkrótce rozszerzył się na pobliskie wsie i wsie do tego stopnia, że w 1805 roku oprócz rytualnej celebracji objawień maryjnych w dniu 12 grudnia, dodano obchody czwartej niedzieli września, aby umożliwić nierezydentom uczestniczyć w rytuale religijnym.
W związku ze znakomitym wynikiem celebracji postanowiono zwrócić się do Stolicy Apostolskiej z prośbą o umożliwienie odprawiania Mszy św. Madonny z powiązanymi oficjałami; prośba spotkała się z pozytywną opinią papieża Piusa VII, który dekretem apostolskim z 1806 r. oficjalnie ogłosił obchody tego święta w niedzielę po 16 sierpnia.
Podarowanie przez kardynała i sekretarza stanu Giuseppe Marii Dorii Pamphilj – obrazu przedstawiającego Madonnę z Guadalupe – przekazanego Pegli w związku z kontrowersją między papieżem a francuskim generałem Napoleonem Bonaparte – obrazu przedstawiającego Madonnę z Guadalupe datuje się na rok 1811. Obraz został namalowany w Meksyku, a później podarowany przez drugiego biskupa miasta Meksyk – Alfonso de Montùfar – królowi Hiszpanii Filipowi II, który ofiarował go w prezencie admirałowi Giovanniemu Andrei Dorii, późniejszemu siostrzeńcowi słynnego Andrei Dorii z Oneglii ( Imperii). Według legendy obraz ten przywiózł sam Doria na swojej genueńskiej galerze podczas bitwy pod Lepanto w 1571 roku.
To właśnie w 1815 roku, po wysłuchaniu przychylnej opinii miejscowych proboszczów, Rada Starszych Doliny Aveto ogłosiła Matkę Bożą z Guadalupe główną patronką doliny. Poświęcenie sanktuarium Madonny z Guadalupe zostało oficjalne przez prałata Pietro Zuccarino, biskupa Bobbio, dekretem z dnia 19 sierpnia 1972 r.
Złota korona, która do dziś otacza głowę Dziewicy, została wykonana przez wyspecjalizowaną firmę dzięki darowiznom w postaci złotych przedmiotów od wiernych. Założenie korony odbyło się 23 sierpnia 1987 r., podczas Roku Maryjnego ogłoszonego przez Papieża Jana Pawła II, przez kardynała Giuseppe Siri przy pomocy biskupa pomocniczego Genui-Bobbio, prałata Giacomo Barabino i biskupa Piacenzy, prałata Antonio Mazza.
Kult religijny, powszechny od początków XIX w., z czasem znacznie się rozwinął, także za sprawą migracji mieszkańców doliny Aveto w kierunku Ameryki Łacińskiej. Nabożeństwo wzrosło także podczas drugiej wojny światowej, kiedy ludność Avetana i wysiedleńcy schronili się w wiosce Santo Stefano, prosząc o pomoc patronki.
Aby podziękować za ochronę, jaką zgodnie z przekonaniami religijnymi zapewniała Dziewica, postanowiono wznieść brązowy posąg Madonny na Górze Maggiorasca. Dzieło profesora Gaetano Olivariego z Genui, ustawione w 1947 r. i poświęcone 24 sierpnia przez prałata Bernardo Bertoglio, biskupa Bobbio, ma wysokość 2,20 m i spoczywa na rzeźbionej kamiennej podstawie o wysokości 5,20 m.
Znaczący napływ pielgrzymów oraz problemy związane ze stabilnością terenu sprawiły, że na początku XX wieku archiprezbiter Santo Stefano d’Aveto – Don Francesco Mariani – musiał podjąć decyzję o szybkiej wzniesieniu nowego obiektu sakralnego. Zaprezentowano pierwszy projekt inżyniera Riccardo Questy z Chiavari - trójnawowy kościół w stylu gotyku toskańskiego - jednak ze względu na śmierć arcykapłana-klienta i wybuch I wojny światowej projekt musiał zostać tymczasowo odłożony na półkę.
Pod koniec wojny zaprezentowano nowy projekt architekta Lorenzo Basso z Genui. Kamień węgielny położono w 1925 r., a ukończono trzy lata później. Uroczystej konsekracji dokonał 17 sierpnia 1928 r., jednocześnie ze świętem Matki Bożej z Guadalupe, biskup Bobbio Matteo Pellegrino.
W 1940 roku, dzięki nowym pracom, które nadały kościołowi obecny wygląd, zbudowano tron Najświętszego Serca Jezusowego, a później kolejne trony poświęcone św. Józefowi, Matce Bożej Bolesnej, św. Wawrzyńcowi męczennikowi, św. Janowi Bosko i św. Marii. Gorettiego. Wewnątrz, oprócz obrazu Madonny z Guadalupe nad ołtarzem głównym, znajdują się dwa ołtarze boczne poświęcone świętym Antonio Abate (po lewej) i Rocco (po prawej).
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
