Sanktuarium Nostra Signora della Guardia (Castiglione Chiavarese)
Strada Provinciale delle Cento Croci, Maissana
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Nostra Signora della Guardia (Castiglione Chiavarese)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Nostra Signora della Guardia to katolickie miejsce kultu zlokalizowane w wiosce Velva, przy via al Santuario di Nostra Signora della Guardia, w gminie Castiglione Chiavarese w metropolii Genua.
Budynek położony jest na granicy z gminą Maissana, na przełęczy drogi prowincjonalnej 523 Colle di Centocroci łączącej genueńską dolinę potoku Petronio ze środkową Val di Vara w prowincji La Spezia.
Celebracja Mszy św.: niedziela 16.30 (słoneczna) 17.30 (legalna). (w lipcu i sierpniu także o godz. 11.30)
Budowa kaplicy była pożądana przez mieszkańców wioski Velva i wyraziła swój zamiar proboszczowi parafii San Torpete w Genui, prałatowi Luigi Persoglio, który przebywał w Velvie latem. Ten ostatni podsunął pomysł stworzenia sanktuarium.
Prace przy budowie nowego miejsca kultu w Velvie powierzono w XIX wieku architektowi Maurizio Dufourowi, który był już autorem kilku dzieł architektonicznych w Genui i Ligurii. Podczas budowy w 1892 roku powstała pierwsza drewniana grupa Madonny della Guardia autorstwa rzeźbiarza Antonio Canepy.
Dzieło to zachowało się przed ostatecznym umieszczeniem w sanktuarium w Velvie, w bazylice Santa Maria delle Vigne, a później w bazylice San Torpete, oba w stolicy Ligurii. Posąg cieszył się powszechnym oddaniem wśród ludności Genueńczyków, wręczono liczne ofiary pieniężne, do tego stopnia, że – jak świadczą niektóre lokalne przekazy – wizerunek maryjny został przeniesiony 25 sierpnia 1894 r. do Velvy niemal potajemnie. Niedługo potem temu samemu rzeźbiarzowi zlecono wykonanie identycznej rzeźby, która nadal znajduje się w sanktuarium o tej samej nazwie na górze Figogna w Ceranesi.
Wewnątrz znajduje się także drewniany krucyfiks tego samego rzeźbiarza, a w bocznym ołtarzu poświęconym św. Józefowi znajduje się obraz świętego autorstwa malarki Teresy Icardi z 1894 r. Co roku 29 sierpnia odbywa się uroczystość ku czci św. objawienia, które miało miejsce na górze Figogna z wielkim udziałem.
Na dzwonnicy znajduje się koncert czterech dzwonów, wykonanych w 1907 roku przez odlewnię Francesco Picasso z Recco, nastrojonych na pierwsze cztery nuty skali muzycznej F3. Dwa największe dzwony mają dziury po kulach powstałe podczas ostatniej wojny światowej.
W sanktuarium znajdują się organy piszczałkowe opus 365, zbudowane w 1925 roku przez firmę Mascioni z Cuvio i powiększone w 1973 roku przez firmę Marin z Genui, z dwoma manuałami i kilkoma rejestrami. Wyposażony w przekładnię elektropneumatyczną, posiada dwie 61-klawiszowe klawiatury i 32-klawiszowy pedalboard.
W 2021 roku malarz Roberto Altmann stworzył w absydzie malowidło ścienne o powierzchni 180 m² przedstawiające objawienie się Madonny rolnikom, którzy są skupieni na pracy na polach, przedstawieni w zawieszeniu, z gestami zatrzymanymi w czasie.
Blask oświetla ich twarze, nawet najbardziej odległe postacie, każdy otrzymuje jego „światło”.
W niecce przed absydą gospodarz anielski przedstawia scenę.
Widoki perspektywiczne i gesty przywołują na myśl mistrzów przeszłości.
Punkt widzenia przeznaczony jest do umieszczenia przy wejściu do kościoła w celu skorygowania anamorfoz, deformacji perspektywicznych spowodowanych krzywizną ściany.
Sanktuarium zainspirowało wiersze genueńskiej poetki Grazii Raffy (1931-2018), co w 1999 r. zaowocowało publikacją książki Santuario N.S. della Guardia w Velvie W poetyckiej oprawie Grazii Raffy stulecie historii i pobożności maryjnej.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
