Kościół San Bartolomeo (Sestri Levante)
Via monsignore Salvatore Vattuone, 16039 Sestri LevanteRiva Trigoso
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Kościół San Bartolomeo (Sestri Levante)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Kościół Świętego Bartłomieja to katolickie miejsce kultu położone w wiosce San Bartolomeo della Ginestra, na Piazza Chiesa di San Bartolomeo, w gminie Sestri Levante w metropolii Genua. Kościół jest siedzibą parafii o tej samej nazwie wikariatu Sestri Levante diecezji Chiavari. Od 1750 roku zostało podniesione do rangi diecezjalnego sanktuarium Matki Bożej Pomocy.
Według niektórych źródeł historycznych przypuszcza się, że istniejące już miejsce kultu mogło powstać w okresie od XI do XII wieku w pobliżu miejscowości „Zenestra” (stąd obecny toponim „Ginestra”). , w tym w jurysdykcji parafialnej kościoła Santo Stefano del Ponte. Jednak pamięć historyczna wspomina o istnieniu parafii San Bartolomeo już w 1232 roku. Wzmianka o kościele znajduje się dalej w dokumencie z 1238 roku - pod nazwą Ecclesia Sancti Bartholomei De Zenestra - z opisem budowy o skromnych warunkach.
Na początku XVII wieku pierwotny kościół został splądrowany i zniszczony w wyniku ataków piratów Saracenów, którzy byli odpowiedzialni za liczne zniszczenia i ataki w XVI i XVII wieku w różnych nadmorskich wioskach Tigullio. Być może, aby zaradzić zniszczeniom wyrządzonym przez Saracenów, a może bardziej w celu wzrostu liczby ludności, starożytny kościół San Bartolomeo został radykalnie rozbudowany w latach 1634-1642 i późniejszej dekoracji dekoracyjnej w 1656 roku.
W 1837 r., po rozwiązaniu głosowania za wyzwoleniem od cholery, zaproponowano odbudowę gmachu także ze względu na nowy wzrost liczby ludności; ceremonii wmurowania pierwszego kamienia przewodniczył Antonio Maria Gianelli. Oficjalne otwarcie dla kultu religijnego wyznaczono na rok 1853, choć budowa kościoła nie została jeszcze ukończona. W trakcie rozbudowy wykluczono przebudowę starej dzwonnicy, którą jedynie przebudowano. Budowę sześciu ołtarzy bocznych w roku 1873 można uznać za zakończoną.
Oprócz tytularnej świętej kościoła uroczyście czczona jest postać Madonny del Soccorso, czczona od 1715 roku i obchodzona w drugą niedzielę października.
XIX-wieczny budynek, zaprojektowany przez architekta Giovanniego Battistę Prato, posiada zewnętrzną fasadę podzieloną czterema półkolumnami w stylu jońskim na wysokich podstawach, zwieńczonych trójkątnym tympanonem. Na szczycie budowli na planie greckim znajduje się duża eliptyczna kopuła.
We wnętrzu znajdują się dekoracje malarskie autorstwa mistrzów Giorgio Matteo Aicardi, Bracco, Giulio Corio, Luigi Morgari, Stura i Antonio Orazio Quinzio, wykonane w latach 1916-1961. Marmurowy ołtarz główny powstał w 1750 r. Znajduje się tam także obraz przedstawiający Męczeństwo św. Bartłomieja (1602) autorstwa Bernardo Castello.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
