Sanktuarium Matki Bożej z Lampedusy (Castellaro)
Castellaro
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Matki Bożej z Lampedusy (Castellaro)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Matki Bożej z Lampeduzy to katolickie miejsce kultu położone w gminie Castellaro, w prowincji Imperia. Sanktuarium, będące częścią diecezji Ventimiglia-San Remo, położone jest na wysokości 370 metrów, około kilometra od centrum miejskiego Castellaro. Główne święto obchodzone jest w niedzielę po 8 września (święto Narodzenia Najświętszej Marii Panny).
Z narodzinami sanktuarium wiąże się popularna historia, a zwłaszcza postać mieszkańca ówczesnej wsi Castellaro. Mówi się, że wieśniak Andrea Anfosso, nazywany „Gagliardo”, według jednej wersji został w 1561 roku wzięty do niewoli przez tureckich piratów, którzy tego dnia zaatakowali miasto; inna wersja zamiast tego przedstawia bohatera wpadającego w ręce Saracenów podczas polowania na nich na morzu.
Zniewolony przez piratów i załadowany na turecki statek, następnie zatrzymał się na wyspie Lampedusa i aby zaopatrzyć statek w drewno, Andrea Anfosso z Castellara został wysłany do lasów wyspy i tam właśnie, pośród oślepiające światło, znalazł we wnęce płótno przedstawiające Matkę Boską. Wyobrażając sobie ucieczkę z niewoli, zrobił z pnia prostą łódź i żagiel z maryjnego materiału, aby wypłynąć na otwarte morze i wrócić do ojczyzny; legenda głosi, że Anfosso przybył na wybrzeża Ligurii – w pobliżu Arma, dzisiejszej wioski Taggia – a następnie w 1602 roku do Castellaro. Tutaj wieśniak obiecał zbudować sanktuarium, aby podziękować Madonnie za niebezpieczną podróż, w miejscowości zwanej Costaventosa. W 1619 roku mieszkańcy Castellary zakończyli prace przy budowie sanktuarium maryjnego. Uroczysta koronacja odbyła się w 1845 roku. Obiekt uległ różnym zniszczeniom, a przede wszystkim ogromnym stratom w życiu ludzkim, 47 osób, podczas obchodów Środy Popielcowej 23 lutego 1887 roku w wyniku trzęsienia ziemi w Diano Marina; trzęsienie ziemi spowodowało nagłe zawalenie się dachu, który spadł na wiernych uczestniczących w uroczystościach religijnych.
Według wierzeń religijnych Madonnie z Lampedusy przypisuje się niektóre cudowne zdarzenia, takie jak uzdrowienia, ustanie klęsk żywiołowych, takich jak susza, a nawet wypędzenie stad głodnych wilków z wioski Castellaro.
Sanktuarium ma plan koła i posiada łącznie jeden ołtarz główny i dwa ołtarze boczne; nad większym znajduje się marmurowy ołtarz ze słynnym płótnem przedstawiającym Madonnę z Dzieciątkiem i św. Katarzynę Aleksandryjską. Dwa ołtarze boczne poświęcone są Sant'Egidio i San Francesco d'Assisi.
W narożach kościoła znajdują się cztery marmurowe posągi przedstawiające świętych Annę i Joachima, Józefa i Jana Ewangelistę. W XIX wieku dobudowano przyległą dzwonnicę i frontowy portyk. Nad środkowymi drzwiami znajduje się fresk przedstawiający nawigację Anfossi, a po bokach dwa napisy opisujące wydarzenie w języku łacińskim i włoskim.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
