Sanktuarium Matki Bożej Pokoju (Albisola Superiore)
Via della Pace, 17011 Albisola SuperioreLuceto
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
6
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonna della Pace to katolickie miejsce kultu położone w gminie Albisola Superiore, przy drodze prowincjonalnej 334, w prowincji Savona. Kompleks położony jest w dolinie, pomiędzy zalesionymi wzgórzami i tarasowymi ogrodami warzywnymi.
18 października 1482 roku w miejscu dzisiejszego sanktuarium doszło do gwałtownego sporu, który wkrótce doprowadził do użycia broni pomiędzy mieszkańcami obu gmin Albisola i Stella. Przyczyną sporu były przede wszystkim granice terytorialne i pastwiskowe, a jak opisują liczne ówczesne dokumenty, najwyższe urzędy polityczne i religijne tamtych czasów próbowały stłumić zbliżającą się rewoltę. Próby pacyfikacji, zainicjowane przez dwóch burmistrzów Savony i Varazze (na polecenie Senatu Republiki Genui) oraz biskupa Savony, okazały się do tego stopnia całkowicie bezużyteczne, że obie społeczności przystąpiły do bezpośredniego konfliktu zbrojnego .
Wewnątrz, podzielonym na trzy nawy, znajduje się kilka malowideł, przedstawiających głównie sceny bitwy pomiędzy Albisolą i Stellesi; w sklepieniu nawy głównej znajduje się fresk przedstawiający starcie z 1482 r., natomiast w niecce absydy dzieło przedstawiające Madonnę z Dzieciątkiem trzymającą gałązkę oliwną, symbolizującą pragnienie pokoju między obiema wspólnotami.
Prezbiterium zdobi płótno pędzla Giovanniego Battisty Paggi przedstawiające Zwiastowanie, natomiast wewnątrz lewej nawy – współcześnie z pierwszą kaplicą – znajduje się fresk przedstawiający Objawienie Madonny della Pace, być może przypisywany malarzowi Fra Simone Dondo da Carnoli z Voltri; fresk przeniesiono tu w 1845 roku ze starożytnej i oryginalnej kaplicy-krypty z 1482 roku. Również wewnątrz tej samej nawy znajdują się po bokach sceny z życia Marii Panny, natomiast w sklepieniu przedstawiono wydarzenia historyczne sanktuarium przedstawiony.
Sanktuarium ma przywilej zachowywania i szerzenia przesłania pokoju, które jest zawsze bardzo aktualne. Na kolumnach bocznego ołtarza Madonny w małych marmurowych panelach zebrano wszystkie tytuły orędzi, które od 1968 roku papieże wybierali na obchody 1 stycznia, światowego dnia modlitw o pokój. Modlitwa o pokój i krzewienie go zawsze i wszędzie jest naczelnym celem Sanktuarium.
Sufit starożytnej kaplicy został ozdobiony przez malarza Giovanniego Battistę Picchio, ucznia Paggi, w 1632 roku przedstawieniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i Trójcy w chwale. Wewnątrz krypty znajduje się marmurowy posąg z Madonną z Dzieciątkiem, pochodzący z drugiej połowy XVII wieku i być może przypisywany rzeźbiarzowi Filippo Parodiemu, temu ostatniemu, uczniowi słynnego Gian Lorenzo Berniniego.
Według tradycji ustnej – przekazywanej do dziś – na polu bitwy, na horyzoncie, nagle pojawiła się świetlista chmura, a tymczasem trzykrotnie usłyszano słowo „z «bardzo słodkiego głosu», jak głosi wiejska legenda — pokój”. Obie wspólnoty, które dostrzegły w tym fakcie „cudowną interwencję” Maryi Panny, zaprzestały walki i działań wojennych, przysięgając i utrzymując z czasem pokój między sąsiednimi wioskami.
Na miejscu rzekomego cudownego zdarzenia zbudowano później małą kaplicę – odpowiadającą dzisiejszej krypcie sanktuarium – a w 1578 roku wzniesiono obecny budynek dla ciągłego napływu wiernych, nadając mu nazwę na cześć Madonny della Pace. Sanktuarium zostało konsekrowane przez biskupa diecezji Noli w dniu 22 października 1716 r.
Wkrótce po jego wybudowaniu kierownictwo powierzono najpierw duchowieństwu świeckiemu, a następnie Reformatom Konwentualnym (Zgromadzeniu Reformowanemu Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych); od 1628 do 1805 był własnością zakonu św.Augustianów. Począwszy od tego dnia, wraz z dominacją napoleońską Pierwszego Cesarstwa Francuskiego w Ligurii, kościół stał się własnością gminy Albisola, która w 1820 roku przekazała budynek sakralny reformowanym obserwatorom św. Franciszka z Asyżu.
W latach 1884-1907 konflikty pomiędzy franciszkańskim zakonem a władzami miejskimi doprowadziły do opuszczenia przez tę pierwszą sanktuarium, a budowę powierzono redemptorystom aż do 1914 roku; od tego dnia sanktuarium zostało opuszczone także przez tych ostatnich, stając się tym samym miejscem schronienia dla uchodźców z I wojny światowej, w większości pochodzących z ziem nieodkupionych.
Pod koniec pierwszej wojny, w 1919 r., majątek przeszedł w ręce Ojców Dehonianów, którzy ustanowili sanktuarium siedzibą miejscowego klasztoru i nowicjatu dla aspirujących zakonników i misjonarzy.
Oto lista dehoniańskich przełożonych Sanktuarium Pokoju:
Do 1960 roku klasztor był siedzibą nowicjatu Ojców Dehonianów, z wyjątkiem ostatnich dwóch lat wojny, kiedy mistrz ojciec wraz z nowicjuszami przeniósł się do Albino (BG). Do Albisoli powrócili w czerwcu 1945 r. W 1960 r. nowicjat przeniesiono do Bolonii (TN) i utworzono Szkołę Misyjną, czyli gimnazjum i gimnazjum, dla młodych aspirantów do życia zakonnego. W 1973 roku Szkoła Misyjna została zamknięta, a Albisola ponownie była siedzibą nowicjatu aż do 1983 roku, kiedy to cały obiekt służył jako ośrodek duchowości i dom wczasowy. Od lata 2011 roku część Domu stała się miejscem przyjmowania uchodźców politycznych i uchodźców uciekających przed wojną, przy współpracy Urzędu Miejskiego i Stowarzyszenia Arcimedia. Ten ostatni ma za zadanie bezpośrednio śledzić beneficjentów: opiekę zdrowotną, naukę języka włoskiego, szkolenie kulturowe, integrację terytorialną, pośrednictwo pracy. Obiekt jest w stanie pomieścić maksymalnie 54 uchodźców. Obecnie (kwiecień 2019) jest ich 34:26 w projekcie SPRAR (System ochrony osób ubiegających się o azyl i uchodźców) oraz 8 w CAS (Ośrodek Przyjęć Nadzwyczajnych). Następnie SPRAR przekształcił się w SIPROMI (system ochrony osób posiadających ochronę międzynarodową i małoletnich cudzoziemców bez opieki) oraz NOK (system przyjmowania i integracji).
Wyraźnej zmianie uległa konstrukcja budynku z okazji 400. rocznicy objawień maryjnych w roku 1882; wjazd przeniesiono na nową drogę wraz z całkowitą przebudową elewacji zewnętrznej. W trakcie prac dobudowano także nowy korpus absydowy, w miejscu, gdzie kiedyś znajdowało się pierwotne wejście do obiektu.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: