Holybreak - Sanktuarium Matki Bożej Szczyrzyckiej Matki Pokoju i Dobroci w Szczyrzycu

Sanktuarium Matki Bożej Szczyrzyckiej Matki Pokoju i Dobroci w Szczyrzycu

Szczyrzyc 1, 34-623 Szczyrzyc

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

Źródło: Wikimedia Commons

Opactwo - klasztor

Źródło: Wikimedia Commons

O sanktuarium:

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i św. Stanisława Biskupa w Szczyrzycu – zabytkowa murowana świątynia rzymskokatolicka, znajdująca się w miejscowości Szczyrzyc, w powiecie limanowskim, w gminie Jodłownik. Kościół jest częścią zabytkowego zespołu klasztornego cystersów. Historia Od końca XIII wieku częścią opactwa cystersów był kościół murowany z kamienia łupanego. Przestał on jednak wystarczać zakonnikom i stale rosnącej liczbie parafian i pielgrzymów, dlatego w 1620 kanonik gnieźnieński i późniejszy opat szczyrzycki Stanisław Korczak Drohojewski rozpoczął rozbudowę opactwa, w tym również świątyni. Poświęcenia rozbudowanego kościoła dokonał w 1642 biskup Tadeusz Oborski. Aż do I wojny światowej dach kościoła pokrywała blacha miedziana, która jednak została skradziona przez Austriaków. Nowego pokrycia dachu miedzią dokonano w 1982. Barokowa świątynia wzniesiona została na planie krzyża, z prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą. Nad kościołem góruje smukła rokokowa wieżyczka z sygnaturką. Do wnętrza świątyni prowadzi piękny gotycki portal oraz rzeźbione drzwi. Ich dekoracja jest dziełem miejscowego zakonnika z XV wieku. Ściany i stropy zdobi secesyjna polichromia autorstwa Jana Bukowskiego, wykonana w 1913. Ołtarz główny - barokowy, ufundowany został w 1642 przez opata Remigiusza Łukowskiego. Z tego samego okresu pochodzi obraz Wniebowzięta, który był w nim umieszczony aż do momentu zastąpienia przez cudowny obraz Matka Boża Szczyrzycka. Po bokach ołtarza znajdują się dwie figury: św. Stanisław (z twarzą fundatora) oraz św. Wojciech (z twarzą króla Zygmunta II Wazy). Ołtarze boczne rokokowe, zdobione przez motywy roślinne. Wyposażenie kościoła - większość elementów wyposażenia wnętrza szczyrzyckiego kościoła wykonana jest w stylu barokowym i rokokowym. Wyróżniają się zwłaszcza: - XVIII-wieczne tabernakulum, - stalle z XIX wieku. Nad nimi znajdują się dwa orły a na posadzce lwy – oba te elementy są pozostałością starszych stalli z XVII wieku, renesansowa chrzcielnica, - kamienna kropielnica z czterema płaskorzeźbami, na których widnieją sceny z Męki Pańskiej, - rokokowa ambona, na której baldachimie umieszczono rzeźbę św. Stanisława, - krucyfiks z początku XV wieku, - epitafia nagrobne opatów szczyrzyckich: Stanisława Drohojowskiego, Remigiusza Łukowskiego i Gerarda Pastoriusza (z 1752), - kielichy mszalne, - organy wybudowane w latach 1885-1892 przez organmistrza Tomasza Falla, umieszczone na neoklasycznym prospekcie.

Czytaj więcej

Cudowny obraz: Obraz Matki Bożej Szczyrzyckiej

Matka Boża Szczyrzycka – obraz olejny nieznanego artysty, otaczany czcią w Sanktuarium Matki Bożej Szczyrzyckiej Matki Pokoju i Dobroci, znajdującym się w kościele Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej i św. Stanisława na terenie opactwa Cystersów w Szczyrzycu. Nieznane jest pochodzenie obrazu. Analizy historyczne i artystyczne pozwalają wnioskować, że powstał w XVI wieku, a jego autorem był nieznany artysta, który wykonał wizerunek pod wyraźnym wpływem malarstwa włoskiego. Większość zapisów z kronik klasztornych, w których m.in. umieszczano relacje z cudów, dokonanych przez Matkę Bożą Szczyrzycką, została skradziona w 1795 przez Austriaków. Zapisków tych nigdy nie odnaleziono. Najstarszy dokument piszący o cudach Madonny Szczyrzyckiej, pochodzi z 1740. Obraz został obrabowany przez Szwedów w 1705. Ukradli oni wówczas wszystkie sukienki Matki Bożej oraz liczne kosztowności, ofiarowane jako dary wotywne. Kolejnej grabieży dokonali Austriacy w 1795. Oba te najazdy nie pozbawiły obrazu najstarszych koron, nałożonych w początkach kultu. Nowe sukienki obraz zawdzięcza kardynałowi Adamowi Stefanowi Sapieże, który ufundował je, będąc jeszcze arcybiskupem. Okrywają one obraz do dziś. 19 sierpnia 1984, w 750 rocznicę istnienia opactwa cystersów, obraz otrzymał złote papieskie korony, ufundowane przez opata Huberta Kostrzańskiego, poświęcone w 1983 przez papieża Jana Pawła II - podczas drugiej pielgrzymki do Polski - na Jasnej Górze i nałożone na prawie papieski m 19 sierpnia 1984 r. przez prymasa Józefa Glempa.