Od ponad trzech wieków w niewielkiej parafii ukrytej między beskidzkimi wzniesieniami, króluje Bolesna Matka. Kult Maryi w czarnopotockim sanktuarium już od dziesiątków lat posiada swój wyraz w składanych prośbach i podziękowaniach za uzyskane łaski. Ich opis zawiera specjalna księga, którą nazywa się „ Księgą Łask". To świadectwo głębokiej religijności miejscowego ludu oraz wiernych z okolic. Zachowana w sanktuarium Księga cudów spisywana była z małymi przerwami przez 350 lat. Zachowane w księdze wpisy pochodzą: najwcześniejszy z 1678 roku a ostatnie z lat dwudziestych XX wieku. W Księdze cudów w zapisanych podziękowaniach i prośbach utrwalone zostały świadectwa otrzymanych łask i również głęboka wiara we wstawiennictwo Matki Bożej. Świadectwa podkreślają, że większość spisanych cudów miała miejsce w trakcie Mszy Świętej w czasie podniesienia. Wierni przystępowali do spowiedzi i Komunii Świętej, by z czystym sercem prosić o miłosierdzie i łaskę. Ks. Zygmunt Miętus proboszcz parafii w Czarnym Potoku w latach 1896 - 1910 zebrał i uporządkował istniejące zapisy łask i cudów w zbiorze łask nadając mu tytuł: "Zbiór łask cudownych doznanych od Najboleśniejszej Matki Jezusowej Przenajświętszej Maryi Panny w obrazie Jej łaskami słynącym w Czarnym Potoku" Obecnie w parafii prowadzona jest kronika w której umieszczane są prośby i podziękowania, które wierni czciciele Najświętszej Panny zostawiają w sanktuarium (źródło: czarnypotok-wiz.diecezja.tarnow.pl).