Sanktuarium Beata Vergine delle Grazie di Boccadirio (Baragazza)
Via Bocca di Rio, 22, 40035 Baragazza
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
10
O sanktuarium:
Sanktuarium Beata Vergine delle Grazie di Boccadirio – lub po prostu sanktuarium Boccadirio – to sanktuarium maryjne w Emilii-Romanii. Znajduje się w wiosce Baragazza, w gminie Castiglione dei Pepoli, w prowincji Bolonia, na granicy z Toskanią.
Do miejsca pielgrzymek można dojechać autostradą del Sole, zjazdem przy punkcie poboru opłat Roncobilaccio i kontynuacją drogi prowincjonalnej nr 8. Jest to drugie najważniejsze sanktuarium w diecezji bolońskiej, po sanktuarium Madonny di San Luca, w Bolonii.
Według popularnej tradycji, 16 lipca 1480 roku, w dzień święta Carmine, dwoje dzieci pasterzy z hrabstwa należącego wówczas do panów Pepoli z Bolonii – Donato Nutini i Cornelia Vangelisti, tubylcy tego miejsca – miało wizję Madonny, którzy pojawili się nad rzeką Davena (u zbiegu dwóch potoków Tanone i Butrione, stąd nazwa miejscowości Boccadirio), co przepowiadało im życie konsekrowane w religijności.
Dlatego też w XVI wieku ludność Baragazzy zdecydowała się na budowę małego kościoła z tabernakulum poświęconym Najświętszej Dziewicy Łaskawej. Obecna struktura sanktuarium dość wiernie odwzorowuje pierwotną, XVI-wieczną, mimo że na przestrzeni wieków wprowadzono liczne zmiany. W szczególności fasada główna została przebudowana w latach 90. XIX wieku według projektu Arystotelesa Puccettiego.
Historię sanktuarium, którego budowę rozpoczęto pod koniec XVI wieku, loggię i krużganek ukończono dopiero w XVIII wieku, opisał ks. Lorenzo Amorotti, proboszcz parafii w Castiglione dei Pepoli w latach 1609-1621. , rok jego śmierci, w książce Pochodzenie i portret cudownej Madonny z Boccadirio, podjętej później w piśmie Paolo Guidottiego, współautora publikacji o sanktuarium.
Źródłem zapisu jest list tzw. „Anonimowy”, zachowany w Archiwum Państwowym w Bolonii. List pochodzi z lat osiemdziesiątych XVI wieku i przypisywany jest zakonnicy z klasztoru Santa Caterina w Prato, tego samego miejsca zakonnego, w którym wiele lat wcześniej mieszkała Kornelia Vangelisti, następnie s. Brygidzie (zm. w 1543 r.), jednemu z dwojga dzieci, które mistyczną wizję.
Znów zgodnie z tradycją to właśnie Siostrze Brygidzie zawdzięczamy pozyskanie obrazu Najświętszej Maryi Panny Łaskawej, dzieła Andrei Della Robbii z 1505 roku, zachowanego na ołtarzu głównym Sanktuarium, którym od 1947 roku zarządza Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego.
Z tego powodu sanktuarium jest obiektem szczególnej czci mieszkańców Prato, którzy często organizują pielgrzymki, nawet piesze, ze swojego miasta.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: