Sanktuarium Santa Maria Fuori Monsano
Via Sant'Ubaldo, 60030 Monsano
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Santa Maria Fuori Monsano
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Santa Maria Fuori Monsano to ważne miejsce kultu katolickiego zlokalizowane na obszarze miejskim Monsano, w prowincji Ancona, w regionie Marche.
Legenda głosi, że w miesiącach luty-marzec 1471 roku Madonna kilkakrotnie ukazała się trzem różnym osobom. W tamtym czasie w tym miejscu rósł wiąz, z którego Dziewica zeszła i narysowała na śniegu plan małej kaplicy, którą chciała wybudować na jej cześć. Najpierw był to pasterz Gaspare z Calvise, później Gregorio, syn notabli, a na końcu brat Gregorio, pustelnik kościoła Aròli. Massari z Monsano, zarządcy majątku delegowanego przez gminę Jesi i miejscowy proboszcz, wykazywali dużą powściągliwość, ale ostatecznie 12 marca 1471 r., w święto patrona San Gregorio, ludność Monsano w procesji do wiązu, położył pierwszy kamień.
Kaplica była pomieszczeniem prostokątnym o wymiarach zaledwie 6 na 4 metry i przykryta była złoconym drewnianym stropem z motywami roślinnymi. Objawienia i cuda przyciągały coraz więcej pielgrzymów i ofiar, tak bardzo, że wzbudziły zainteresowanie pobliskiej gminy Jesi. Ten ostatni zwrócił się bezpośrednio do papieża Sykstusa IV z prośbą o oddanie go pod bezpośrednią jurysdykcję Miasta, wywłaszczając je zarówno biskupowi Jesi (Tommaso Ghisleri 1464-1505), jak i mieszkańcom Monsano. Biskup jednak zwyciężył i mianował na kapelana franciszkanina. Ponadto, gdyż kaplica była zbyt mała, aby pomieścić masy wiernych, zdecydowano się wstawić ją do większego kościoła z łukowatym portykiem.
Dekorację budowli powierzono malarzowi Jesi Andrei di Bartolo. W 1472 roku namalował wewnątrz fresk przedstawiający Matkę Boską, zgodnie z opisem trzech „widzących” i szczegółowymi inskrypcjami objawień. Na zewnątrz wykonałem freski czterech lunet portyku z przedstawieniami Objawień. Z tego ostatniego zachowała się jedynie reprodukcja na czterech iluminowanych pergaminach (atrament na pergaminie 360
W 1560 roku biskup Gabriele Del Monte, zwolennik zasad Soboru Trydenckiego, założył na obszarze Jesi pięć nowych parafii, w tym parafię Santa Maria di Monsano.
Po raz kolejny zbyt wąski kościółek został ponownie powiększony na początku XVIII wieku, kiedy dobudowano czworokątną salę od frontu, co spowodowało zniszczenie portyku i jego fresków. W latach 1729-1734 dobudowano murowaną dzwonnicę po prawej stronie, następnie wykonano dekorację wnętrza. Sklepienie pawilonu zdobione freskami z motywami dekoracyjnymi, roślinnymi i cherubinami; w centrum znajduje się Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. W 1736 roku malarz Jesi Domenico Luigi Valeri stworzył osiem owalnych płócien przedstawiających Historie Marii Panny (olej na płótnie 150 x 80 cm) umieszczonych w barokowych gzymsach sali: Narodzenia Najświętszej Marii Panny, Zwiastowania, Zaślubin Marii Panny, Nawiedzenia, Narodziny Jezusa, adoracja Trzech Króli, Chrzest Chrystusa i Niepokalane Poczęcie. Ściany kaplicy zdobią cztery kolejne owale, autorstwa anonimowego autora, przedstawiające Historię objawień Najświętszej Maryi Panny (olej na płótnie 120 x 150 cm).
W latach 1746-1764 Matteo Pannaria namalował ołtarze obu ołtarzy bocznych, przedstawiające Złożenie Jezusa z krzyża oraz Madonnę z Dzieciątkiem pomiędzy San Domenico i San Giovanni Nepomuceno.
Ołtarz główny przebudowano pod koniec XVIII wieku, a w drugiej połowie XIX wieku dodano prostą fasadę w stylu neoklasycystycznym. W 1871 r. dla upamiętnienia czwartej rocznicy dobudowano 25-piszczałowe organy.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
