Sanktuarium Świętej Krystyny (Verzuolo)
Via San Bernardo, 12026 Pagno
Sanktuarium Świętego
św.
Krystyna
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Świętej Krystyny (Verzuolo)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Świętej Krystyny (lub kaplica Świętej Krystyny) to obiekt sakralny położony na granicy gmin Pagno i Verzuolo, obie w prowincji Cuneo.
Istnienie sanktuarium poświadczone jest od XIV do XV wieku. Kościół, zdaniem Goffredo Casalisa, mógł powstać z inicjatywy błogosławionego Aimone Taparelliego około połowy XV wieku. W 1536 roku został oddany do użytku przez markiza Francesco di Saluzzo Paolo Turchi, człowiekowi religijnemu, który prowadził tam życie pustelnicze. Później był używany jako letnia rezydencja dominikanów z Saluzzo. Nabożeństwo do sanktuarium było głęboko odczuwalne i 24 lipca, z okazji święta patronalnego, „zgromadziło się tam… wielu ludzi z okolicznych wiosek”. Uroczystości te jednak zniesiono w 1787 r., gdyż „często zdarzały się poważne niedogodności”. W szczególności istnieją dokumenty potwierdzające, że w Santa Cristina odbywały się „nocne imprezy”, podczas których uczestnicy praktykowali „nieskromne tańce, rozwiązłe, a czasem nieskromne zgromadzenia”. Później częściowo przywrócono obchody i procesję do sanktuarium, choć w sposób nieciągły.
Budynek położony jest na pagórkowatym terenie, na wysokości 860 m n.p.m., otoczony jest lasem. Posiada jedną nawę; wewnątrz drzwi zwieńczony jest drewniany stojak, z którego można dojść do dzwonnicy. Zakrystia znajduje się na prawo od prezbiterium. Od frontu kościoła dobudowany na wzór korpusu głównego portyk, wewnątrz którego znajdują się drewniane drzwi prowadzące do nawy. Obok sanktuarium znajduje się budynek usługowy w złym stanie, który kiedyś służył jako pensjonat.
Sanktuarium poprzedza nieutwardzona polana, na której znajduje się fontanna oraz różnorodne stoły i ławki, a także miejsce do grillowania.
W niewielkiej odległości od kaplicy znajduje się „na wpół zniszczona wieża”, na ścianach której w połowie XIX wieku nadal widniał herb Tapparellich.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
