Holybreak - Sanktuarium Maria Santissima di Valverde

Sanktuarium Maria Santissima di Valverde

Via Etnea, 95028 Maugeri

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Sanktuarium Maria Santissima di Valverde znajduje się w Valverde (CT). Założenie fundacji tradycyjnie przypisuje się zbójcy Dionizemu, który po objawieniu maryjnym nawrócił się, a później został pustelnikiem. W ostatnim okresie dominacji arabskiej na Sycylii, w czerwcu 1038 r., do Aci wybierał się podróżnik imieniem Egidio, pochodzący z Katanii. Przechodząc przez Vallis Viridis został zaatakowany przez bandytę imieniem Dionisio. Gdy nieszczęśnik został splądrowany, Dionizjusz miał go już zabić, gdy rozległ się głos: «Dionizy, odłóż tę broń... i zaprzestań tego rozbójniczego życia». Głos tradycyjnie przypisuje się Madonnie. Zbój nie tylko się zatrzymał, oszczędzając życie biednego nieszczęśnika, ale nawet się nawrócił. Dziewica ukazała się Dionizemu jeszcze trzy razy. Po raz pierwszy poprosił o zorganizowanie pielgrzymki wspólnie z kapłanami i wiernymi Aci, aby wskazać miejsce, w którym za pieniądze zabrane z rabunków można zbudować Sanktuarium. Tutaj jest powiedziane, że było to hałaśliwe stado unoszących się w powietrzu żurawi, które wskazywały, gdzie Dziewica chciała założyć swój kościół. Następnie po raz drugi w cudowny sposób wskazał, skąd wziąć wodę potrzebną dla fabryki. Podczas ostatniego objawienia Cud Kolumny miał miejsce w sierpniu 1040 r. Według tradycji, gdy Dionizjusz był pogrążony w modlitwie, ujrzał promień intensywnego światła i chmurę, na której znajdowała się Madonna otoczona aniołami. Kiedy wizja zniknęła, na filarze pozostał odciśnięty wizerunek Maryi, która jest dziś czczona. Tradycyjnie mówi się, że piękny wizerunek to divinitus formata lub acheropita, czyli nie można go przypisać ludzkiej dłoni. Nie ma pewności historycznej co do zbója Dionisio, przypuszcza się, że był to były żołnierz armii bizantyjskiego generała Giorgio Maniace, który po zdradzie schronił się w tych terenach i poświęcił się rozbójnictwu. Budowę sanktuarium rozpoczęto w 1038 r., a zakończono w 1040 r. Zdobywcy arabscy, tolerując religię chrześcijańską, generalnie nie zgadzali się na szerzenie kultu i tym samym na budowę nowych kościołów. Jednakże w przypadku Sanktuarium zrobiono wyjątek w przypadku zapłaty kwoty. W 1296 roku sanktuarium zostało konsekrowane w obecności Fryderyka III Aragońskiego. 11 stycznia 1693 roku trzęsienie ziemi w Val di Noto zniszczyło sanktuarium, ale filar z wizerunkiem Madonny pozostał nienaruszony. Rok później, 5 kwietnia, bosonodzy augustianowie osiedlili się wśród ruin starożytnego kompleksu i objęli go w posiadanie. Zaledwie trzy lata później, 26 kwietnia 1697 r., ówczesny arcybiskup Katanii Andrea Riggio przyznał braciom pełną opiekę nad parafią. 31 sierpnia 1970 roku doszło do świętokradzkiej kradzieży korony zdobiącej ikonę Madonny z Valverde przez nieznane osoby. Dopiero w następnym roku, 22 sierpnia, figura odzyskała swój element dekoracyjny, przerobiony na tę okazję. 24 sierpnia 1990 r. papież Jan Paweł II zainaugurował Rok Łaski (Rok Maryjny), na pamiątkę 950. rocznicy objawienia się Madonny zbójowi. Pierwotny kościół powstał dopiero w drugiej połowie XIII wieku. Rozbudowa kościoła miała nastąpić w XVI wieku. W wyniku trzęsienia ziemi w Val di Noto (1693) sanktuarium zostało częściowo zniszczone, zwłaszcza dach i absyda. Przebudowa z XVIII wieku dodała portyk i wprowadziła istotne zmiany w fasadzie. Na zewnątrz portal z białego kamienia zwieńczony jest herbem książąt Riggio. Wewnątrz na uwagę zasługują ołtarze Madonny del Rosario, Madonny del Carmine, Świętej Rodziny, SS.mo Crocifisso, Sant'Agostino i S. Nicola da Tolentino. Ponadto znajduje się tu grób Luigiego Riggio Branciforte i jego żony Cateriny Graviny. Ołtarz, który otacza filar z pięknym wizerunkiem Madonny z Valverde, znajduje się w zdecentralizowanej pozycji w stosunku do ołtarza głównego i jest w stylu barokowym i wykonany z polichromowanego marmuru. Tradycyjnie przypada w ostatnią niedzielę sierpnia i jest podzielony na trzy dni. Pomiędzy fajerwerkami a artystycznymi iluminacjami panuje radość publiczności. Kult Madonny z Valverde, a także w Ennie (której była pierwszą patronką) jest szeroko rozpowszechniony na całej Sycylii; w Palermo poświęcono jej kościół przy ulicy o tej samej nazwie. Tradycja uznaje początek święta w okolicach narodzin chrześcijaństwa w Ennie. Cypel, na którym obecnie znajduje się sanktuarium Madonny di Valverde, był gościnny do 300 roku naszej ery. jedna z najważniejszych świątyń poświęconych Ceres na Sycylii. Aby usunąć kult pogański, w tym okresie do Enny przybył św. Pankracy, aby głosić Ewangelię; mówi się, że był to okres suszy, który wprawił mieszkańców Enny w desperację. Kapłani Ceres namawiali lud, aby poświęcił bogini Ceres kilka dziewic, aby w zamian zesłała deszcz. Zaproszenie przyjęte przez lud, ale z czasem uniknięte dzięki interwencji Świętego Pankrasa, który w miejscu dzisiejszego sanktuarium Valverde stoi , powstrzymał świętokradcze ramię księdza, unikając masakry młodych kobiet ubranych na biało. San Pancrazio klęcząc, patrzył w niebo i przyzywał deszcz, który w cudowny sposób spadł na jałowe ziemie. Wzruszony lud włączył się w modlitwę do Świętego i oddał się Najświętszej Dziewicy, wypędzono pogańskich kapłanów i spalono posąg bogini Ceres. Mieszkańcy Enny wybierali Najświętszą Dziewicę na Patronkę pod tytułem Valverde, aż do 1412 roku, kiedy to przenieśli patronat na inny tytuł Dziewicy, na Nawiedzenie. Festiwal odbywa się w ostatnim tygodniu sierpnia, a jego kulminacją jest dzień festiwalu, ostatnia niedziela sierpnia. Po południu odbędzie się procesja z podobizną Madonny z Valverde, która rozpocznie się o godzinie 18:00 spod sanktuarium i uda się do przejścia katedralnego przez Valverde, Candrilli i Roma. W katedrze odprawiana jest Msza św., po której procesja zostanie wznowiona i dotrze na Piazza San Tommaso, a następnie wróci do Valverde; na zakończenie procesji tradycyjny pokaz sztucznych ogni i występ muzyczny.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: