Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Bresimo)
Strada Provinciale 68 di Bresimo, Bresimo
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Bresimo)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zwany także Sanktuarium Santa Maria Assunta lub Sanktuarium Madonna di Bresimo, to kościół pomocniczy w Baselga, wiosce Bresimo w Trydencie. Jest częścią obszaru pasterskiego Valli del Noce i pochodzi z XIV wieku.
Pierwsza wyraźna wzmianka o sanktuarium znajduje się w dokumentach z 1324 roku. Decyzją szlacheckiej rodziny Altaguardia w latach 1335-1338 prymitywny budynek został przebudowany zgodnie z ówczesnym gustem i natychmiast konsekrowany.
W drugiej połowie XV wieku wzniesiono dzwonnicę i nową zakrystię, a następnie, na zlecenie Filippa D'Arco i Baldassarre Thuna, w XVI wieku zbudowano chór, a cały budynek przeszedł przebudowy, które nadały mu formę, która dotarła do nas. W szczególności ściany nawy zostały wzbogacone cyklem fresków inspirowanych Małą Pasją Albrechta Dürera, a także zbudowano nowe ołtarze z inkrustowanego i polichromowanego drewna, konsekrowane w 1538 roku.
W 1550 r. kościół uzyskał godność kurialną i koncesję na chrzcielnicę.
W XVIII wieku do głównej fasady dobudowano kruchtę (później rozebraną) i odrestaurowano zniszczoną przez warunki atmosferyczne dzwonnicę.
W XIX wieku freski zostały uszkodzone przez warunki atmosferyczne i dopiero około połowy następnego stulecia, podczas przeprowadzania bardziej rozległej renowacji, zostały odzyskane i przywrócone do światła dziennego. W tym czasie odnowiono również podłogę sali.
W latach siedemdziesiątych XX wieku zmieniono pokrycie dachu i ponownie odrestaurowano XVI-wieczne freski (interwencję powtórzono w latach 1999-2001).
Pochodzące ze średniowiecza sanktuarium zostało uznane za zabytek narodowy.
Wnętrze jest jednonawowe, a cykl fresków zdobiących ściany boczne ma duże znaczenie artystyczne. Znajduje się na nich 18 scen zaczerpniętych z epizodów opisanych w Starym i Nowym Testamencie przez germańskich artystów zainspirowanych twórczością Albrechta Dürera. Drewniany ołtarz główny, ołtarz hrabiów, został zamówiony przez hrabiego Bernardino Thuna. Znajdowały się w nim cenne drewniane rzeźby, które zostały skradzione w 1979 roku. Bardzo ważne jest antependium, które zawiera przedstawienie Madonny z Dzieciątkiem z hrabią Bernardino Thun i hrabią Brigidą d'Arsio. Wewnątrz znajduje się również nagrobek Filippy d'Arco, małżonki Baldassarre Thuna, która została tu pochowana w 1493 roku.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
