Holybreak - Bazylika Santa Maria della Neve (Cuglieri)

Bazylika Santa Maria della Neve (Cuglieri)

Piazza Santa Maria, 09073 Cùllieri/Cuglieri

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Bazylika kapitulna i znakomita kolegiata Santa Maria ad Nives to kościół parafialny w Cuglieri. Świątynia dominuje nad centrum miasta od szczytu wzgórza Bardosu, na którym stoi, poprzedzonego panoramicznym placem. Była to pierwsza budowla sakralna na Sardynii, która otrzymała tytuł bazyliki mniejszej. Legenda głosi, że w XIV wieku rybacy znaleźli w miejscowości Santa Caterina di Pittinuri posąg Madonny z Dzieciątkiem. Postanowili przewieźć go na wozie do kościoła Santa Silvana (obecnie Santa Croce), wówczas parafii Cuglieri. Woły nie zatrzymały się jednak przy kościele parafialnym, lecz kontynuowały podróż, zatrzymując się dopiero na szczycie wzgórza Bardosu. Fakt ten zostałby zinterpretowany jako znak, w związku z czym na wzgórzu zbudowano kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, w którym przechowywano cudowną podobiwę. To miejsce kultu wspominane jest w źródłach dokumentalnych począwszy od XV wieku. Prace restauratorskie, które doprowadziły do obecnego wyglądu i wymiarów budowli, podejmowane były od XVII wieku i kontynuowane w wiekach następnych, aż do pierwszej ćwierci XX wieku, wraz z aranżacją elewacji. Kościół podniesiono do rangi kolegiaty 26 maja 1807 r. na polecenie Piusa VII, a tytuł bazyliki mniejszej otrzymał 9 września 1919 r. z rąk Benedykta XV. 5 sierpnia 1893 roku dekretem papieskim papieża Leona XIII uroczyście koronowano figurę Madonny. W dniu 11 września 1893 r. Kapituła Liberyjska połączyła i włączyła kościół Cuglieritan do rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore, co wiązało się z korzystaniem ze wszystkich przywilejów i odpustów tej bazyliki. Fasadę bazyliki wzniesiono w latach 1912-1913, po rozbudowie nawy, w wyniku której dodano atrium i chór powyżej. Fasada otoczona jest dwiema bliźniaczymi dzwonnicami, zwieńczonymi piramidalnymi iglicami i jest rozciągnięta na dwa rzędy, przedzielona ramą wspartą kompozytowymi pilastrami i kapitelami. W niższym rzędzie pośrodku znajduje się portal z ostrołukowym łukiem, po bokach znajdują się dwie marmurowe płaskorzeźby autorstwa rzeźbiarza Giovanniego Benvenuto da Pietrasanta, które ilustrują przybycie podobizny Matki Boskiej na wzgórze Bardosu i cud błyskawicy co pozostawiło symulakrum w nienaruszonym stanie w 1824 r. W górnym rzędzie znajdują się trzy neogotyckie okna wielodzielne, zwieńczone niewielkim tarasem, nad którym dominuje krzywoliniowy fronton ozdobiony wnęką, w obrębie którego znajduje się wizerunek Madonny. Bazylikę zwieńcza duża ośmiokątna kopuła. Wnętrze świątyni jest jednonawowe, ze sklepieniem kolebkowym i czterema kaplicami po każdej stronie, ozdobione sztukaterią, różnorodnym marmurowym wyposażeniem w stylu barokowym oraz malowidłami autorstwa parmeńskiego artysty Emilio Scherera (także autora dekoracji malarskiej w katedra Bosa), zbudowana w 1893 r. W połowie XX w. kościół przeszedł gruntowną renowację z inicjatywy arcykapłana Giovanniego Pesa, w związku z nadmiernym zniszczeniem wnętrza i przebudową znacznych odcinków murów grożących zawaleniem, następnie zastąpiono malowidła Scherera nowym programem dekoracyjnym autorstwa malarza Pietro Collu z Cuglieri, ukończonym jedynie częściowo, w czterech arkuszach, które obecnie zdobią wnętrze żaluzji kopuły, przedstawiających: Znalezienie Madonna na plaży Santa Caterina di Pittinuri, przybycie na Monte Bardosu, procesja i Madonna della Neve na tronie w otoczeniu znamienitych ludzi z Cuglieri oraz w dwóch przednich pióropuszach nawy z ewangelistami Mateuszem i Janem. Prezbiterium, zwieńczone kopułą, jest podwyższone i zamknięte marmurową balustradą, wspartą po bokach centralnej klatki schodowej na posągach dwóch lwów. Przed balustradą znajdują się marmurowe posągi świętych Jana Ewangelisty i Pawła autorstwa rzeźbiarza Giuseppe Sartorio. W głębokiej absydzie znajduje się ołtarz główny, również marmurowy, w stylu barokowym i drewniany chór. Cenna jest starożytna i czczona statua Madonny della Neve z malowanego kamienia. W latach 2001-2004 główna fasada przeszła gruntowną renowację. Wyremontowano hydroizolację i pokrycie dachowe z dachówek sardyńskich, odnowiono słupki okienne i inne elementy dekoracyjne elewacji oraz odnowiono tynki zewnętrzne przy użyciu naturalnej zaprawy wapiennej hydraulicznej. Podczas jubileuszy 2000 i 2016 bazylika była jednym z kościołów jubileuszowych diecezji Alghero-Bosa.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: