Sanktuarium Nostra Signora di Valverde (Alghero)
Via Valverde, 07041 Alghero / l'Alguer
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
4
Sanktuarium Nostra Signora di Valverde (Alghero)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Nostra Signora di Valverde położone jest w wiejskim miasteczku o tej samej nazwie, położonym siedem kilometrów od Alghero, u podnóża skalistego grzbietu. Od kilku stuleci świątynia jest związana z historią sardyńskiego miasta.
Historia powstania sanktuarium jest niejasna, brakuje też dokładnych danych na temat niektórych etapów, które miały tu miejsce.
Być może w czasach średniowiecznych na tym obszarze obecni byli pustelnicy, którzy budowali małe kościoły, po których zachowały się pewne ślady. XV-wieczna statuetka Madonny z Valverde, wykonana w Toskanii, wykonana jest z terakoty i przedstawia Dziewicę Maryję z Dzieciątkiem. Pochodzenie artefaktu o wysokości około 40 centymetrów nie jest jasne, podobnie jak jego pochodzenie. Według popularnej tradycji statuetkę ukryto pod ziemią u stóp kolumny w pobliżu kościoła w Pilar, aby uchronić ją przed zniszczeniem w przypadku, gdyby wpadła w ręce piratów Saracenów, którzy sporadycznie pojawiali się w okolicy, niszcząc znaki i świadectwa religijne oraz zabierając wypędzać ludzi jako więźniów.
Po szczęśliwym lub opatrznościowym odkryciu statuetkę Madonny umieszczono w małym kościółku zwanym del Pilar.
Już w XIV wieku udokumentowane jest istnienie kościoła znanego jako Santa Maria di Valverde (Vallvert).
Obecny kościół pochodzi z 1600 roku. W tym samym stuleciu boczne ołtarze kościoła wzbogacono o obrazy: Męczeństwo św. Andrzeja i modlącego się św. Karola Boromeusza (dzieła Pantaleo Calvi, liguryjskiego malarza działającego na Sardynii).
W 1700 roku do kościoła dodano inne obrazy, takie jak Koronacja Marii ze św. Katarzyną ze Sieny, św. Dominikiem i św. Katarzyną Aleksandryjską.
Około połowy XVIII w. zbudowano imponujący ołtarz główny z marmuru z Carrary, wzbogacony polichromowanymi intarsjami, z parami skręconych kolumn, wśród których nad niszą z XVI-wieczną statuą tzw. Madonny della Freccia i niżej, w niszy marmurowego edykuły, najstarsza statuetka Madonny z Valverde.
W 1800 roku kościół wzbogacił się o kolejne płótna malarza Cagliari Caboniego, m.in. przedstawiające św. Jana Chrzciciela, św. Rafała, Tobiasza i św. Jana Nepomucena.
Inny obraz z tego okresu przedstawia Madonnę del Carmelo i dusze czyśćcowe; trzeci obraz przedstawia biskupa św. Dionizego, św. Marka i św. Antoniego z Padwy. W sanktuarium zachowały się liczne tablice wotywne, mimo poważnych strat, jakie nastąpiły w XX wieku.
W różnych okolicznościach, na przestrzeni wieków historii sanktuarium, statuetka Madonny była przywożona do Alghero w celu oddania czci wiernym, a następnie w tłocznej procesji przywożona z powrotem do sanktuarium. Nabożeństwo do Madonny z Valverde jest głęboko odczuwalne, ale wyraża się zwłaszcza w „okresie pielgrzymkowym”, który rozpoczyna się od niedzieli w albis (pierwsza niedziela po Wielkanocy) aż do pierwszej niedzieli czerwca, kiedy odbywa się kilka pielgrzymek, nawet w pieszo z Alghero i sąsiednich miast, przy licznym udziale wiernych. Niektóre pielgrzymki są przeznaczone dla chorych i angażują dużą liczbę wolontariuszy, którzy umożliwiają doświadczenie wiary i modlitwy.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
