Holybreak - Sanktuarium Madonna d'Appari (Paganica)

Sanktuarium Madonna d'Appari (Paganica)

Strada Statale 17 bis, L'Aquila Paganica

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Madonna d'Appari to sanktuarium w miejscowości Paganica (L'Aquila), położone na obrzeżach miasta i uznane za pomnik narodowy w 1902 roku. Jej budowę datują mieszkańcy Paganicy w XIII wieku na podstawie rzekomej wizji miejscowej kobiety – pastereczki Maddaleny Chiaravalle, która codziennie przychodziła w to miejsce wypasać swoje owce – Madonny Addolorata trzymającej na kolanach zmarłego Chrystusa . W krótkim czasie ludność wsi wybudowała najpierw kapliczkę wotywną poświęconą Madonnie, a następnie małą świątynię wzniesioną na tle skalistego masywu. Pomiędzy XIV a XV wiekiem zbudowano fasadę, a następnie powiększono konstrukcję poprzez wykonanie otworów w kierunku potoku Raiale (1519), powiększenie korpusu centralnego (1559) i zainstalowanie wewnątrz „budynku” obraz Pompeo Mausonio zatytułowany Madonna od Najświętszego Różańca z piętnastoma tajemnicami (1596). W 1944 roku kościół uchronił się od dwóch niewybuchów podczas alianckiego ataku powietrznego. W 1999 roku przeszedł renowację zleconą przez nadleśnictwo, która dotyczyła głównie fresków we wnętrzu. Następnie, również dzięki pracy wolontariuszy i pasjonatów, odzyskano teren przed budynkiem, tworząc ścieżkę dydaktyczną przylegającą do budynku. Zniszczony w wyniku trzęsienia ziemi w L'Aquila w 2009 r., został ponownie poddany pracom restauratorskim, które obejmowały zarówno część konstrukcyjną, jak i freski, i został ponownie otwarty dla zwiedzających w październiku 2011 r. Pustelnia znajduje się na trasie łączącej dwie wioski L'Aquila, Paganica i Camarda, a zatem na drodze prowadzącej z L'Aquila w kierunku Gran Sasso, w sugestywnym miejscu w wąwozie. Znajduje się także na terenie Parku Narodowego Gran Sasso i Monti della Laga. Sanktuarium wciśnięte jest pomiędzy skalistą ścianą a biegiem potoku Raiale, dopływu rzeki Aterno, który stanowi naturalny cmentarz kościelny. Skała jest perforowana przy przejściu SS17 del Gran Sasso, które jest wyższe niż kościół. Przylegająca do rzeki ścieżka rowerowo-piesza łączy ją z miastem Paganica, skąd można do niej dotrzeć w około kilometr. Fasada prostokątna, o znacznej wysokości, jest prosta i charakteryzuje się portalem o okrągłym łuku, okrągłym oknem i trzyłukową dzwonnicą. Drugie wejście znajduje się wzdłuż południowej ściany. Wnętrze, jednonawowe ze sklepieniami krzyżowymi, przecięte poprzecznie dwoma łukami konstrukcyjnymi, w całości pokryte freskami wykonanymi w technice komiksowej, przedstawiające sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Prezbiterium, prawdopodobnie najstarsza część budowli, jest obrócone względem osi kościoła i ma nieregularny kształt ze względu na bliskość ściany skalnej. Obszar ten charakteryzują wapienne formacje skalne, przez które przepływa strumień Raiale, tworzące wąwozy o tej samej nazwie. W okolicy znajduje się niewielka ścieżka dydaktyczna, która wychodząc z sanktuarium na wysokości 670 m n.p.m. wspina się na płaskowyż Paganica na wysokość 900 m, przecinając las sosnowy czarnej. Obszar ten jest bardzo ceniony przez miłośników wspinaczki swobodnej.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: