Holybreak - Sanktuarium Santa Maria dei Lumi (Civitella del Tronto)

Sanktuarium Santa Maria dei Lumi (Civitella del Tronto)

Via San Francesco d'Assisi, 64016 Civitella del Tronto

Sanktuarium Maryjne

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

O sanktuarium:

Zespół sakralny Sanktuarium Santa Maria dei Lumi, składający się z kościoła i klasztoru, zbudowanych poza murami ufortyfikowanej wioski Civitella del Tronto w prowincji Teramo, zarządzany jest od 1882 roku przez Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych. Poświęcony Madonnie dei Lumi, wybranej patronce klasztoru, powierzony jest duszpasterstwu biskupa diecezji Teramo-Atri. Sanktuarium Maryjne jest jedną z najbardziej znanych monumentalnych rzeczywistości obszaru Teramo i do dziś przechowuje wspomnienia sztuki romańskiej, mistycyzmu i duchowości. Cała osada została wzniesiona w panoramicznym miejscu na szczycie wzgórza, na wysokości 589 m n.p.m. na terenie gminy Civitella, w dolinie Vibrata. Ze szczytu wzgórza sanktuarium od wieków roztacza się widok na rozległą panoramę zwróconą na klif miasta i widać potężne bastiony twierdzy Burbonów. Rozciąga się na wzgórzach w dolinach poniżej, obserwując część wybrzeża Abruzji i wewnętrzne terytorium prowincji Ascoli, oferując jednocześnie główny widok na góry Gemelli i dalej na Gran Sasso we Włoszech. Do obiektu można dojechać drogą krajową 81 Piceno Aprutina, która łączy miasta Ascoli Piceno i Teramo, kierując się znakami prowadzącymi do Civitella del Tronto. Klasztor stoi na starożytnym miejscu, gdzie znajdowała się Grangia di Santa Maria, która była zależna od pobliskiego opactwa Montesanto, opuszczonego przez benedyktynów i przekazanego wspólnocie braci franciszkanów w połowie XIII wieku. Budynki tworzące obecny zespół wzniesiono w 1466 roku, a w 1471 roku na terenach klasztoru osiedliła się wspólnota małoletnich zakonników. W tym okresie siedziba klasztorna przeżywała intensywne życie duchowe, także dzięki wpływom, jakie wywarł św. Giacomo della Marca we wsi Civitella i na całym terytorium Teramo. Być może to właśnie święty z Marchii zlecił wykonanie posągu Madonny dei Lumi. Na przestrzeni wieków perypetie, które naznaczyły historię sanktuarium maryjnego, były stale powiązane z historią Civitella, zarówno w aspekcie religijnym i kulturowym, jak i cywilnym i wojskowym. Klasztor, ze względu na swoje strategiczne położenie, często był używany jako odpowiednik dominującej nad miastem twierdzy Burbonów. Każde oblężenie Civitelli zawsze wiązało się z tym, że było to miejsce albo jako siedziba dowództw atakujących, albo jako cel kontrataków na ufortyfikowaną cytadelę. Lata, które najbardziej naznaczyły życie klasztoru to: W czasie I wojny światowej obiekt klasztorny został zarekwirowany i udostępniony na schronienie uchodźcom wojennym. Podczas II wojny światowej obiekt służył jako obóz koncentracyjny. Zespół opiera się na grupie starszych budynków, które z biegiem czasu poddano licznym zabiegom restauratorskim, które sprawiły, że struktura pierwotnego budynku stała się trudna do odczytania. Znaczące prace naprawcze i renowacyjne miały miejsce w XIX wieku, aby zrekompensować zabudowania poważnie zniszczone w wyniku oblężeń twierdzy. Kolejna renowacja miała miejsce w 1960 r., kiedy sanktuarium zostało prawie całkowicie przebudowane w wyniku różnych rozbudów. Ostatnia konserwatywna interwencja miała miejsce w 2006 roku, kiedy priorytetem była przebudowa fasady kompleksu, przywracając na światło dzienne kwadratowe lokalne kamienie trawertynowe. Poświęcenie tego sanktuarium Oświeceniu, czyli Lumerze, ma swoje korzenie w historii tajemniczej i starożytnej tradycji, która opowiada o niezwykłym wydarzeniu, które miało miejsce w drugiej połowie XVII wieku. W tym okresie kilka razy pojawiły się świetliste zastępy aniołów, które w oddali wyglądały jak płomienie tańczące wokół obszaru otaczającego to miejsce. Cała osada sakralna składa się z kościoła, domu klasztornego i krużganka. Budowlę sakralną otwiera romańska fasada z poziomą koroną, wyznaczającą jedną stronę dużego placu od frontu. Jego fasadę, wykonaną z lokalnego trawertynu z kwadratowymi kamieniami, otwiera sześć okrągłych łuków, które wyrastają z ośmiokątnych kolumn wspartych na cokołach ściennych, które otaczają mały portyk, nad którym dominuje pojedynczy rząd okien. Wewnętrzna przestrzeń sali utrzymana jest w stylu renesansowym i podzielona jest dwiema nawami: mniejsza, otwierająca się na lewo od wejścia, nawiązuje do przestrzeni kościoła należącego do benedyktynów; główna kończy się absydą, w której mieści się prezbiterium i główny drewniany ołtarz z lat 20. XX w., w którego centralnej niszy umieszczona jest figura Madonny dei Lumi. Wizerunek maryjny przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem, zwaną Madonną dei Lumi, polichromowaną drewnianą statuę w stylu renesansowym, stworzoną przez Giovanniego di Biasuccio lub Blasuccio da Fontavignone w 1489 roku. W lewej części kościoła znajdują się także dwa pomniki nagrobne oraz freski autorstwa malarza Giuseppe Pauri z Grottammare, w prezbiterium, w kopule ołtarza i na suficie nawy głównej. Klasztor otwiera się na przestronną czworokątną przestrzeń przylegającą do prawej strony kościoła. Zbudowana z kamienia i muru, otacza swój obszar pomiędzy okrągłymi łukami, z ceglanymi archiwoltami, które wsparte są na kamiennych kolumnach ozdobionych trapezowymi kapitelami. W centrum jego obszaru widoczna jest studnia.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: