Kościół San Quintino (Parma)
Borgo del Canale, 43121 Parma
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Kościół San Quintino (Parma)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Kościół San Quintino, znany również jako sanktuarium Beaty Vergine dell'Aiuto, to katolickie miejsce kultu o manierystycznych formach, zlokalizowane przy Strada XXII Luglio 21 w Parmie, w prowincji i diecezji Parma.
Kościół San Quintino wywodzi się ze starożytnego oratorium założonego poza wschodnimi murami Parmy przez szlachecką rodzinę Longobardów, Bergonzi, rodzinę posiadającą duży majątek, która obdarzyła oratorium kilkoma domami i młynem położonym nad głównym kanałem.
Około roku 833 zabudowania przeszły w ręce archidiakona i archiprezbitera katedry, następnie kapituły katedralnej: za biskupstwa Bernarda degli Uberti (XII w.) oratorium wraz z przylegającymi do niego budynkami przekształcono w klasztor sióstr benedyktynek podlegający jurysdykcji benedyktynek kapituła katedralna.
Kościół był kilkakrotnie przekształcony i nie zachowały się już żadne elementy z IX wieku i tylko nieliczne z XII wieku. Budynek w obecnym kształcie pochodzi z około 1560 roku i powstał w wyniku renowacji zaprojektowanej przez Giovanniego Battistę Fornovo.
Klasztor, w którym w 1767 r. przebywało 40 sióstr zakonnych, 25 świeckich, 9 lokatorów i 9 służebnej i przyjmowano jedynie zakonnice stanu szlacheckiego, został zlikwidowany w 1810 r.
Budowla jest jednonawowa, z czterema kaplicami po każdej stronie.
Zachowały się w nim inkrustowane Stalle chóru sióstr, zamówione w 1512 roku przez opatkę Giovanna Sanvitale od Marcantonio Zucchi z Torrechiara; freski Filippo Marii Gallettiego i Cecrope Barilli; obrazy Jana Sonsa, Giacomo Boniego i Waltera Madoi.
W 1811 r. przeniesiono tam wizerunek Madonny dell'Aiuto, odkryty w 1723 r. na ścianie kościoła San Cristoforo i będący przedmiotem wielkiego kultu.
Pochowany jest tam malarz Pietro Melchiorre Ferrari.
Trzecia kaplica po lewej stronie poświęcona jest błogosławionej Orsolinie Veneri, której ciało przechowywane jest pod ołtarzem. Ołtarz jest dziełem Benigno Bossiego i przedstawia błogosławionego w akcie nawoływania antypapieża Klemensa VII do jedności Kościoła. Ołtarz i tabernakulum, ołtarz i cymatium są dziełem rzeźbiarza Ignazio Marchettiego. Dekorację obrazową ukończono w 1887 roku dwoma obrazami Cecrope'a Barilli i freskiem na sklepieniu.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
