Ko艣ci贸艂 Santa Caterina (Fidenza)
Via Pier Paolo Pasolini, 43046 Fidenza
Sanktuarium Maryjne
UDOST臉PNIJ
ZAPISZ
3
Ko艣ci贸艂 Santa Caterina (Fidenza)
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
殴r贸d艂o: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Ko艣ci贸艂 Santa Caterina, zwany tak偶e sanktuarium Naj艣wi臋tszej Maryi Panny 艁askawej, to miejsce kultu katolickiego o barokowych formach, po艂o偶one na poboczu Via Emilia w Parola, wiosce Fidenza, w prowincji Parma i diecezja Fidenza; jest cz臋艣ci膮 wikariatu Fidenza.
Pierwotne miejsce kultu powsta艂o w czasach 艣redniowiecznych; najstarsze wzmianki o jej istnieniu datowane s膮 na rok 1347, kiedy to kaplica, dotychczas zale偶na od ko艣cio艂a Coduro, na pro艣b臋 mieszka艅c贸w Paroli, zosta艂a podniesiona do rangi siedziby autonomicznej parafii.
W 1354 roku 艣wi膮tynia zosta艂a wymieniona w Liber extimi universi cleri parmensis, zam贸wionym przez biskupa Parmy Ugolino de' Rossi, w艣r贸d kaplic zale偶nych od ko艣cio艂a parafialnego Borgo San Donnino.
W 1601 roku miejsce kultu zosta艂o przy艂膮czone do nowej diecezji Borgo San Donnino, a w 1663 roku zosta艂o podniesione do rangi prepozyta.
Na pocz膮tku XVIII w. 艣redniowieczna kaplica, w kt贸rej znajdowa艂 si臋 czczony XV-wieczny obraz 艣w. Katarzyny, okaza艂a si臋 niewystarczaj膮ca, aby pomie艣ci膰 licznie przybywaj膮cych do niej pielgrzym贸w; z tego powodu w 1741 r. rozpocz臋to budow臋 nowej, znacznie wi臋kszej 艣wi膮tyni, obejmuj膮cej dawny budynek, kt贸ry przekszta艂cono w jedn膮 z bocznych kaplic; barokowy ko艣ci贸艂, zaprojektowany na wz贸r sanktuarium Gran Madre di Dio w Fidenza, zosta艂 uko艅czony w 1749 roku.
Na pocz膮tku XX wieku podwy偶szono dzwonnic臋, dodaj膮c latarni臋.
Ko艣ci贸艂 zabudowany jest na planie jednonawowym flankowanym kaplicami, z wej艣ciem od p贸艂nocy i apsydalnym prezbiterium od po艂udnia.
Symetryczna, monumentalna fasada, w ca艂o艣ci otynkowana, podzielona jest poziomo na dwie cz臋艣ci wysokim, nadwieszonym gzymsem formowanym. Poni偶ej znajduje si臋 sze艣膰 bli藕niaczych pilastr贸w zwie艅czonych doryckimi kapitelami; po艣rodku znajduje si臋 du偶y portal wej艣ciowy, otoczony mieszan膮 ram膮 liniow膮 i zwie艅czony marmurow膮 tablic膮; po bokach przestrzenie zdobi膮 lustra z zaokr膮glonymi naro偶nikami. Powy偶ej, nawi膮zuj膮c do 艣rodkowych poni偶ej, wznosz膮 si臋 cztery sparowane lizeny zwie艅czone kompozytowymi kapitelami; po艣rodku du偶e okno 艂ukowe o linii mieszanej, ograniczone dwoma pilastrami i zwie艅czone obni偶onym 艂ukiem; po bokach przestrzenie ozdobione s膮 lustrami o mieszanej linii; na ko艅cach rozci膮gaj膮 si臋 dwie woluty, zako艅czone na kraw臋dziach dwoma wazonami. Zwie艅czeniem fasady jest du偶y okr膮g艂y fronton, prze艂amany dwoma sparowanymi pilastrami i zwie艅czony czterema wazonami i centralnym krzy偶em.
Na ko艅cu lewej strony wysoka, otynkowana dzwonnica stoi na trzech poziomach; dzwonnica wychodzi na cztery fronty poprzez du偶e, jednolancetowe okna o okr膮g艂ych 艂ukach, ograniczone lizenami zwie艅czonymi kompozytowymi kapitelami; u g贸ry, poza wystaj膮cym gzymsem obwodowym, latarnia o o艣miok膮tnej podstawie, o艣wietlana o艣mioma ma艂ymi, okr膮g艂o艂ukowymi oknami, przerywanymi pilastrami; w koronie stoi ma艂a kopu艂a o o艣miok膮tnej podstawie
Wewn膮trz ko艣cio艂a znajduj膮 si臋 r贸偶ne staro偶ytne malowid艂a.
Mapa:
Sanktuaria w pobli偶u:
