Kościół parafialny Santa Maria della Formigola (Corticelle Pieve)
Fenile della Pieve, Corticelle Pieve
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
O sanktuarium:
Kościół parafialny Corticelle, znany również jako kościół parafialny Santa Maria della Formigola, to sanktuarium maryjne położone w odizolowanej wiosce Dello w prowincji Brescia. Choć obecny budynek powstał w XIV-XV wieku, rozwarstwienie budowli podkreśla jeszcze bardziej starożytne pochodzenie, świadcząc o szczególnym ponownym wykorzystaniu tego miejsca.
Miejsce, w którym stoi Pieve di Corticelle, charakteryzuje się rozwarstwieniem budowlanym, które rozwijało się od V wieku. D. C.
Wśród śladów osadnictwa istniejącego przed kościołem zidentyfikowano:
Pierwsze wykopaliska archeologiczne zostały przeprowadzone w 2002 roku przez Nadzór Archeologii, Sztuk Pięknych i Krajobrazu dla prowincji Bergamo i Brescia. Interwencje związane z rekonstrukcją wewnętrznej posadzki kościoła, datowane na drugą połowę XX wieku, uwypukliły tysiącletnią stratygrafię.
W wyniku kolejnych kampanii wykopaliskowych przeprowadzonych w latach 2003, 2004 i 2008 odnaleziono także pozostałości niecki z otoczakami rzecznymi i odzyskanymi kaflami rzymskimi (prawdopodobnie funkcja dołów gnojowych), monetami, płytkami mozaikowymi, fragmentami. Ceramika renesansowa.
Kościół parafialny zbudowany jest na planie podłużnym. Posiada kompozycję architektoniczną o charakterze późnoromańskim, na fasadzie znajdują się trzy rozety.
Wnętrze ma kształt lombardzki (dolina Padu) z trzema nawami rozdzielonymi sześcioma łukami, wspartymi na przysadzistych, murowanych filarach. Na wewnętrznych powierzchniach ścian, ale także kolumn zachowały się płyciny i fragmenty malowideł ściennych, przeważnie przedstawiających Matkę Boską z Dzieciątkiem, często z inskrypcjami i datą wykonania. W prezbiterium, pośrodku marmurowego ołtarza, znajduje się malowidło ścienne przedstawiające Dziewicę na tronie z Dzieciątkiem wśród aniołów, przypisywane uczniowi kremońskiego Bonifacio Bembo. Można go datować na pierwszą połowę XV wieku.
W XVI wieku kościół parafialny został poświęcony Narodzenia Najświętszej Marii Panny: wśród malowideł ściennych z tego okresu wyróżnia się panel San Simonino, przypisywany Francesco Ferramoli z Brescii, oraz przedstawienie Trójcy Świętej obecne na ścianie północnej, wykonane autorstwa Bembesca.W latach 1900-1901 architekt Carlo Melchiotti przeprowadził zdecydowaną renowację, mającą na celu usunięcie nakładek z epoki baroku.
Z boku ołtarza wejście do krypty, charakteryzującej się sklepieniami kolebkowymi. Stąd, dzięki projektowi muzealnemu, możliwe jest także wejście na teren pod posadzką kościoła, gdzie można obejrzeć pozostałości wcześniejszych faz, jak np. fragmenty muru rzymskiej willi ( V-VI w.), dziewięć grobowców „Cappuccina” (technika konstrukcyjna uzyskana przez łączenie par płytek w celu uzyskania trójkątnej struktury) z późnej epoki rzymskiej oraz wczesnośredniowiecznego baptysterium (VIII-IX w.).
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: