Sanktuarium Piloni (Montà d'Alba)
Via Crucis, 12046 Montà
Sanktuarium Świętego
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
7
O sanktuarium:
Wyrażenie Santuario dei Piloni powszechnie oznacza sanktuarium poświęcone świętym Jakubowi i Filipowi, które znajduje się w lesie Roero, na obrzeżach miasta Montà d'Alba. Nazwa ta wywodzi się od obecności w pobliżu sanktuarium trzynastu kaplic („pylonów”) ozdobionych gipsowymi posągami, które wiją się przez las, tworząc „Via Crucis”, aż do kaplicy Grobu Świętego w najwyższym punkcie wzgórza, według projektu artystycznego i krajobrazowego nawiązującego do typologii Sacri Monti.
Początki sanktuarium są niepewne; prawdopodobne jest, że pierwsze miejsce kultu chrześcijańskiego zostało nałożone na wcześniejsze pogańskie miejsce święte i że wkrótce po roku 1000 zbudowano pierwsze oratorium poświęcone apostołom Jakubowi i Filipowi, które w XIII wieku zostało powiększone zgodnie z kanonami św. Architektura romańska: ceglana fasada kościoła nosi ślady tej średniowiecznej budowli, co potwierdza także obecność dwóch marmurowych głów na szczycie, prawdopodobnych pozostałości z epoki rzymskiej.
Cytowany w Statucie Montà z 1440 r., kościół otrzymał wizytę duszpasterską biskupa Asti, mons. Broglia, który potępił jego stan degradacji. W 1661 roku kościół został zbudowany i odrestaurowany: na fasadzie umieszczono kiedyś tablicę z napisem: Dzięki szczodrości uzyskanej od Najwyższego Papieża /Przy pomocy rycerzy maltańskich /Z ofiarami wiernych Ten bardzo starożytny ołtarz poświęcony apostołowi Św. Giacomo /Który zawsze był niekompletny i nędzny /Świętuje swoje ukończenie w maju 1651 roku.
Legendarne źródła mówią o mnichu, który wracając z Ziemi Świętej wybrał te lasy na miejsce swego pustelniczego życia, budując tam kaplicę Grobu Świętego, która później stała się celem pielgrzymek religijnych także ze względu na obecność drewnianych posąg Zmarłego Chrystusa, według tradycji, przywiózł ze sobą rycerz powracający z wypraw krzyżowych. Obecna budowla kaplicy ma plan ośmioboku otoczonego dookoła portykiem.
W roku 1775 dokonano radykalnej renowacji kaplicy Grobu Świętego i zbudowano – po uzyskaniu zezwolenia biskupa Asti, prałata Caisottiego, wydanego również w odpowiedzi na rosnący i spontaniczny napływ wiernych – filarów Drogi Krzyżowej rozmieszczonych w kontekst zalesiony na wzór Gór Świętych. W tych samych latach nastąpiła głęboka przemiana sanktuarium, w wyniku której obok kościoła wybudowano zakrystię i część pomieszczeń dla stróża „pustelnika”. Dalsze przekształcenia i wzniesienie dzwonnicy miały miejsce w XIX wieku, natomiast obecną facjację zawdzięcza Don Domenico Taliano, rektorowi w latach 1910-1918.
W 1887 roku zarząd, któremu przewodniczył ówczesny proboszcz Montà, ks. Mosca, podjął decyzję o wymianie starych i obecnie zniszczonych filarów Via Crucis, obecnie w złym stanie, na nowe sześciokątne kaplice (te widoczne dzisiaj) zaprojektowane przez malarz Placido Mossello. Stworzenie (ukończone w 1903 r.) polichromowanych posągów gipsowych, które tworzą różne stacje Via Crucis, jest dziełem różnych modelarzy: braci Musso z Turynu, Antonio Taliano z Montagna i bardziej znanego Stefano Brilla z Savony. Pozostają dalekie od dramatycznych i wciągających akcentów charakterystycznych dla kultury posągowej Sacri Monti.
Z biegiem czasu sanktuarium i kaplica Grobu Świętego stały się celem coraz częstszych wizyt religijnych, także ze względu na wieści o cudownych wydarzeniach, jakie miały miejsce w tym miejscu. W 1899 r. odbyło się chyba najbardziej oblegane świętowanie Sanktuarium: biskup, źródła mówią o 15 tysiącach wiernych, ponad 100 księżach i obecności biskupa.
W 1993 roku do kompleksu dodano „Grotta dell'agonia”, zlokalizowaną przed sanktuarium, obiekt architektoniczny na rzucie prostokąta, zamknięty z trzech stron i otwarty na fasadzie dużym okrągłym łukiem, ozdobiony posągami interpretującymi scena Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu: