Sanktuarium Madonna della Guardia (Berceto)
Strada Statale 62 della Cisa, Montelungo Terme
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
4
Sanktuarium Madonna della Guardia (Berceto)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Madonna della Guardia to katolickie miejsce kultu o formach neoromańskich i neogotyckich, położone na przełęczy Cisa, w gminie Berceto, w prowincji i diecezji Parma.
Miejsce kultu zostało zbudowane w latach 1919–1922 na polecenie genueńskich małżonków Eugenii i Flavio Fasce i nazwane na cześć Madonny della Guardia; po zakończeniu prac poświęcono go 16 lipca 1922 r.
29 sierpnia 1930 r. wraz z koronacją pomnika Madonny della Guardia kościół podniesiono do rangi mniejszego sanktuarium.
W 1965 roku Madonna della Guardia della Cisa została ogłoszona „patronką sportowców z całego świata”.
Kościół zabudowany jest na planie jednonawowym otoczonym obejściem, z wejściem od zachodu i apsydalnym prezbiterium od wschodu.
Symetryczną dwuspadową fasadę, w całości pokrytą kamieniem, podobnie jak reszta budynku, poprzedzają długie schody; pośrodku fasady znajduje się okrągły, łukowy portyk, zwieńczony niewielkim dwulancetowym okienkiem o ostrym łuku i zwieńczony stromym, mocno wystającym dachem dwuspadowym; pośrodku portal wejściowy z ostrołukowym łukiem okrągłym; po bokach znajdują się dwa duże okna ostrołukowe, również rozchylone.
Po bokach i z tyłu znajdują się podobne ostrołukowe okna, przez które wychodzi obejście; od północnego zachodu stoi odizolowana wysoka kamienna dzwonnica o kwadratowej podstawie, oświetlana małymi szczelinami; dzwonnica wychodzi na cztery fronty przez rozstawione okna ze słupkami z łukiem w kształcie ośli grzbietu; na szczycie, za wystającym gzymsem, wznosi się ostra piramidalna iglica wykonana z kamienia koronnego.
Wewnątrz niewielka nawa, przykryta szeregiem żebrowych sklepień krzyżowych, flankowana jest kilkoma półkolumnami zwieńczonymi narożnikowymi kapitelami w kształcie sześcianu; ściany pokryte są dwukolorowymi poziomymi pasami, złożonymi z warstw czerwonej cegły na przemian z innymi blokami betonowymi i szarym kamieniem.
Prezbiterium, lekko podwyższone, poprzedzone jest ostrołukowym łukiem triumfalnym, wspartym na pilastrach; pomieszczenie zamknięte jest u góry sklepieniem krzyżowo-żebrowym; u dołu absydę na rzucie wieloboku, oświetlaną trzema ostrołukowymi oknami o ostrołukowych łukach, przykrywa niecka o ostrołukowych segmentach żebrowych.
Obejście zamyka od góry spadzisty drewniany dach, ozdobiony imitacją kasetonów z licznymi rzeźbionymi herbami; pośrodku stoi czczony posąg z brązu przedstawiający Madonnę della Guardia, autorstwa Enrico Albericciego; wzdłuż obwodu zewnętrznego, oświetlonego szeregiem polichromowanych okien, rozwija się inkrustowany drewniany chór, wykonany w stylu neorenesansowym przez Africo Salviniego; pośrodku oparć niewielkie obrazy olejne pędzla Giuseppe Fraschettiego, przedstawiające pośrodku Chrystusa Króla, a po bokach Droga Krzyżowa.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
