Holybreak - Sanktuarium Noce

Sanktuarium Noce

Via Sant'Antonio, 35010 Camposampiero San Marco

UDOSTĘPNIJ

ZAPISZ

Źródło: Wikimedia Commons

O sanktuarium:

Sanktuarium Noce to katolickie miejsce kultu zlokalizowane w Camposampiero. Pochodzi z XV wieku i jest poświęcony św. Antoniemu z Padwy. Powszechnie uznaje się, że Święty przebywał w Camposampiero od 19 maja 1231 r. (w przybliżeniu) do 13 czerwca tego samego roku, czyli daty swojej śmierci. Podczas swojego pobytu św. Antoni mieszkał w celi w pobliżu pobliskiego kościoła San Giovanni, a głosił kazanie w pobliżu pobliskiego drzewa orzechowego, z konstrukcji zbudowanej na gałęziach samego drzewa przez hrabiego Tiso VI. Chociaż można postawić hipotezę, że istniała wcześniej kapliczka upamiętniająca kazania świętego, pierwszą budowę zawdzięcza hrabiemu Gregorio Callegari da Camposampiero, który w 1432 r. zlecił wybudowanie małego sanktuarium w ramach generalnych prac restauratorskich pobliskiego kościoła św. Giovanniego i przyległy klasztor. Około dwadzieścia, trzydzieści lat później, prawdopodobnie po obumarciu drzewa, konstrukcję przedłużono w kierunku północnym i umieszczono ołtarz w miejscu, gdzie według tradycji znajdował się orzech włoski i gdzie stoi do dziś. Sanktuarium zostało konsekrowane 23 maja 1604 roku przez biskupa Caorle Lodovico de Grigis. W 1865 roku obiekt powiększono w kierunku północnym, dodając absydę pełniącą funkcję zakrystii. Po przekazaniu terenu kościoła San Giovanni i klasztoru gminie Camposampero (1854) w 1864 roku przeprowadzono prace restauratorskie: przebudowę dachu i ścian obwodowych, tynkowanie elewacji i przebudowę kościoła. zakrystia. Ostatnia interwencja w budynku, dokonana przez inżyniera Augusto Zardo, miała miejsce w latach 1901-1902 i obejmowała wykonanie fasady: ganku, iglic, wieżyczki z figurą św. Antoniego oraz dekoracji z wiszącymi łukami . Z tej samej interwencji można wywodzić rozbiórkę absydy, dotkniętej problemami konstrukcyjnymi, i jej odbudowę na kształt półośmiokątny. Sanktuarium znajduje się dziś na końcu długiej alei wysadzanej orzechami i lipami, która zaczyna się od Sanktuarium Wizji. Według tradycji, podczas swego pobytu w Camposampiero święty Antoni głosił kazanie w pobliżu orzecha włoskiego. Ponieważ była znana jego sława, mieszkańcy okolicy tłumnie gromadzili się, aby usłyszeć jego słowa, depcząc i uszkadzając kłosy pszenicy rosnącej na polach w pobliżu drzewa, które były już bliskie zbioru. Rolnik uprawiający te pola na widok nieszczęścia złościł się na Świętego, który błagał go, aby uwierzył i wrócił następnego ranka. Następnego dnia po powrocie rolnik zastał pszenicę nienaruszoną. Wewnątrz Sanktuarium Noce epizod ten reprezentuje jeden z fresków, który przedstawia Świętego, który na pierwszym planie zamierza głosić kazanie spod drzewa orzechowego przed grupą wiernych, w tle inni wierni depczą pola pszenicy. Freskowi towarzyszą następujące słowa: «DUM SACRUM HIC SERITUR SEMEN QUAE SATA PER AGROS CALCANTUR PEDIBUS: MOX MAGIS AUCTA VIGENT» «Tutaj, podczas gdy święte Nasienie jest zasiane, plony zdeptane naszymi stopami wschodzą ponownie z większą siłą.» Wydarzenie to jest często opisywane jako cud lub cud zdeptanej pszenicy. Wraz z wizją stanowi to drugi niezwykły epizod przypisywany Świętemu podczas jego pobytu w Camposampiero. Wydarzenie to nie mieści się w narracji żadnej z oficjalnych bibliografii Świętego; jako pierwszy wspomniał o nim Bernardino Scardeone w drugiej połowie XVI wieku. Fasada sanktuarium jest prosta, z odsłoniętymi cegłami, dwoma małymi łukowymi oknami i dwoma filarami w narożach, które podnoszą ją na boki. W ten sposób szanuje styl franciszkański, który przedkłada trzeźwość nad dekorację. Portal chroniony jest przedprotyrum z kolumnami z arabeskowymi kapitelami koszowymi i zwieńczony lunetą. Znajduje się w nim fresk z 1500 roku, prawdopodobnie przypisywany Girolamo Tessariemu, przedstawiający Dziewicę Marię z Dzieciątkiem Jezus, pomiędzy San Girolamo i Sant' Antonio. Wnętrze sanktuarium podzielone jest na trzy części, reprezentujące trzy główne wydarzenia budowlane: absydę, przęsło drugie i przęsło pierwsze. Ta ostatnia poświęcona jest modlitwie wiernych, natomiast bracia odprawiają mszę w prezbiterium (okolica pierwszego przęsła i ołtarza). Absyda przeznaczona jest dla chóru sióstr Klarysek. Część przeznaczona dla wiernych nakryta jest sklepieniem krzyżowym, natomiast część ołtarza i absydy nakryta jest sklepieniami promieniowymi. Oprócz tego znajdującego się w zewnętrznej lunecie nad portalem, wewnątrz znajdują się liczne freski autorstwa Girolamo del Santo. Wewnątrz sanktuarium jako relikt zachował się krzyż zbudowany z drewna orzechowego, z którego święty głosił kazania.

Czytaj więcej

Mapa:

Sanktuaria w pobliżu: