Sanktuarium Beata Vergine della Salute (Abano Terme)
Via Santuario, 35031 Abano TermeMonterosso
Sanktuarium Maryjne
UDOSTĘPNIJ
ZAPISZ
3
Sanktuarium Beata Vergine della Salute (Abano Terme)
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
Źródło: Wikimedia Commons
O sanktuarium:
Sanktuarium Beata Vergine della Salute znajduje się w kościele parafialnym Monteortone, wiosce Abano Terme, w prowincji i diecezji Padwy; jest częścią wikariatu Abano Terme.
Zbudowane u podnóża wzgórza o tej samej nazwie, sanktuarium poświęcone Najświętszej Dziewicy Zdrowia, mieści cenny cykl fresków Jacopo da Montagnana i Ukrzyżowanie autorstwa Palma il Giovane.
Sanktuarium zbudowano w 1435 roku po objawieniu maryjnym, w czasie jednej z okresowych epidemii dżumy. Wojownik Pietro Falco postanowił wycofać się w modlitwie do gaju u podnóża Monteortone, aby znaleźć ulgę w dolegliwościach spowodowanych starymi ranami, będącymi konsekwencją jego stanu wojskowego. Pod koniec maja 1428 roku ukazała mu się Najświętsza Maryja Panna, Matka Boża, i zaprosiła go do zanurzenia się w starożytnym źródle termalnym. Tutaj zostałby uzdrowiony i znalazłby ikonę przedstawiającą jego wizerunek trzymający w ramionach Boskiego Syna, z namalowanymi po bokach św. Krzysztofem i św. Antonim Opatem. Dzieło to, autorstwa anonimowego autora z początków XV wieku, przechowywane jest do dziś w artystycznym Sacellum, znajdującym się na końcu absydy ołtarza głównego. Dziewica Maryja poleciła przyjąć wolę swego Syna, który zachęcał do nawrócenia serca i życia oraz nakazała wznieść budowę kościoła-sanktuarium jej poświęconego w zamian za ustanie zarazy.
Rzeczywiście plaga zarazy ustała, a wieść o cudzie natychmiast wzbudziła zainteresowanie zarówno rektorów Padwy, jak i doży Wenecji Francesco Foscari. Zapał religijny był tak duży, że Republika Wenecka Serenissima, za zgodą biskupa Padwy, uznała za stosowne wysłać najpierw dwóch mnichów, a później augustiana i przeora Simone da Camerino, którzy promowali budowę sanktuarium i przyległy klasztor augustianów Monteortone.
Tymczasem darowizny pomnożyły się do tego stopnia, że pierwszy kościół mógł zostać otwarty dla kultu już 28 sierpnia 1435 roku, w święto św. Augustyna. Brat Simone da Camerino, uczony i święty, był świadkiem wzrostu wspólnoty mnichów „Pustelników z Monteortone”. Brat Simone ciężko pracował na rzecz pokoju i był odpowiedzialny za negocjacje z Francesco Sforzą, panem Mediolanu, w imieniu doży Francesco Foscari, które doprowadziły do pokoju w Lodi, podpisanego 9 kwietnia 1454 roku. Upamiętnia to tablica w kościele fakt historyczny. Zakonnik jest pochowany wewnątrz sanktuarium, pod starożytnym nagrobkiem, umieszczonym w wiecznej pamięci, u stóp ołtarza głównego. Na posadzce sanktuarium znajdują się inne nagrobki miejscowej szlachty.
Nie wiadomo, kto był autorem pierwotnego projektu zespołu sakralnego, ale później pojawiły się uzupełnienia autorstwa Pietro Lombardo, Tullio Lombardo i Baldassarre Longhena. Trudności, jakich doświadczyliśmy z biegiem czasu, nie pozwalają nam z całą pewnością zidentyfikować tych interwencji.
W czasach napoleońskich, w 1797 r. sanktuarium zamknięto, a w 1806 r. całkowicie pozbawiono wyposażenia. Kościół i klasztor przeszły na szpital cywilny w Padwie i stały się uzdrowiskiem.
Ponownie otwarte dla kultu w 1850 r., sanktuarium stało się parafią w 1925 r. i przeszło liczne interwencje restauratorskie.
Mapa:
Sanktuaria w pobliżu:
