Sanktuarium 艣w. Leopolda Mandicia (Padova)
Piazzale Santa Croce 44, 35123 Padova
Sanktuarium 艢wi臋tego
艢w. Leopold Mandi膰
UDOST臉PNIJ
ZAPISZ
 3
O sanktuarium:
Ko艣ci贸艂 Przemienienia Pa艅skiego, dzi艣 znany bardziej jako Sanktuarium San Leopoldo Mandic, to budynek sakralny pochodz膮cy z XVI wieku, kt贸ry stoi w dzielnicy Santa Croce w Padwie. Zosta艂 za艂o偶ony jako ko艣ci贸艂 klasztorny w XVI wieku przez wsp贸lnot臋 braci kapucyn贸w, kt贸rzy nim rz膮dz膮 do dzi艣. Prawie ca艂kowicie zniszczony w czasie II wojny 艣wiatowej, zosta艂 p贸藕niej odbudowany. Wn臋trze pe艂ne jest ciekawych malowide艂 z XVI i XVII wieku. Jest to cel sta艂ego nap艂ywu pielgrzym贸w udaj膮cych si臋 do grobowca 艣w. Leopolda Mandica, znajduj膮cego si臋 w pomieszczeniu przylegaj膮cym do ko艣cio艂a, niedaleko ma艂ego pomieszczenia, w kt贸rym 艣wi臋ty si臋 spowiada艂. Obiekt sakralny jest nowy, gdy偶 zosta艂 ca艂kowicie odbudowany po zniszczeniach spowodowanych bombardowaniem alianckim z 14 maja 1944 r., jednak obecno艣膰 zakonnik贸w w mie艣cie si臋ga ponad 500 lat. Kapucyni przybyli do Padwy w 1537 roku, pocz膮tkowo osiedlaj膮c si臋 u bram miasta. Po r贸偶nych pr贸bach znalezienia siedziby w mie艣cie uda艂o im si臋 osiedli膰 w 1554 roku we wsi Santa Croce, w miejscu, gdzie siostry 艣w. Agaty i 艣w. Cecylii posiada艂y du偶y dom z przybud贸wkami i du偶ym ogrodem warzywnym. Budowa klasztoru przebiega艂a w kilku etapach: pierwszy ko艣ci贸艂, zbudowany w 1581 r., zosta艂 zniszczony ju偶 w 1811 r. i nast臋pnie odbudowany (1824-1825). Obecny jest dzie艂em architekta Giovanniego Morassuttiego i zosta艂 konsekrowany w 1950 roku. Styl jest typowy dla ko艣cio艂贸w franciszka艅skich. Sala liturgiczna, z艂o偶ona z jednej nawy, wzbogaconej kilkoma o艂tarzami bocznymi, prowadzi do du偶ego prezbiterium, po艣rodku kt贸rego, za o艂tarzem wsp贸lnotowym, stoi du偶y i artystyczny drewniany krucyfiks, dzie艂o Luigiego Strazzabosco (1895-1980) . W tle ch贸ru znajduj膮 si臋 majestatyczne organy: zbudowane w 1989 roku przez rzemie艣lnika Gastone'a Leorina, odrestaurowane i rozbudowane w 2019 roku wed艂ug projektu mistrza organisty Alberto Sabatiniego, posiadaj膮 imponuj膮c膮 perspektyw臋 scenograficzn膮 i bardzo szczeg贸lne brzmienie barwy. W ostatnim o艂tarzu, po lewej stronie, znajduje si臋 pos膮g Madonny, kt贸ry przetrwa艂 bombardowanie, kt贸re w czasie II wojny 艣wiatowej zniszczy艂o prawie ca艂y obiekt sakralny poprzedzaj膮cy obecny. Niekt贸re cenne obrazy dodatkowo upi臋kszaj膮 Ko艣ci贸艂: mi臋dzy innymi Przemienienie Jezusa autorstwa Dario Varotari (XVII w.), Chwa艂a 艣w. Leopolda z Naj艣wi臋tsz膮 Maryj膮 Pann膮 i Anio艂ami autorstwa G.B. Tiozzo (XVI w.) i Koronacja Naj艣wi臋tszej Marii Panny (XVI w.).
Mapa:
Sanktuaria w pobli偶u: